Interview | Hindley roemt collega Kelderman: 'Het is niet dat hij in een hoekje ging zitten huilen'

Constant een glimlach op het gezicht en uitgebreide antwoorden: Jai Hindley is een fijne renner voor het maken van verhalen. De Australiër van BORA-hansgrohe gaat in de slotweek op zoek naar de eindzege van de Giro d'Italia.

Hindley wist de zwaarste bergrit tot nu toe - op Blockhaus - te winnen en toonde zich ook in Turijn zaterdag de beste klassementsrenner, maar ook hij weet wat er nog komen gaat. 'Als je alleen al naar het parcours kijkt... het wordt een ontzettend zware week. Ik verwacht een soort natuurlijke selectie', aldus de Aussie, die vooral de etappe van dinsdag naar voren schuift.

'Dat wordt epic', stelt Hindley zonder blikken of blozen. 'Vanaf het begin. Na een rustdag is het altijd interessant, want er is vaak sprake van mixed feelings. Ik denk dat er grote dingen kunnen gaan gebeuren. Het wordt in ieder geval een heel belangrijke dag en ik hoop bij de besten te zijn.'

Hindley roemt Kelderman na 'Turijn'

In de etappe van zaterdag was het BORA-hansgrohe dat de boel aan flarden reed. Hindley legt desgevraagd uit hoe die plannetjes bedacht zijn, met een opmerkelijke uitleg. 'Die etappe is verkend door Wilco Kelderman en ploegleider Enrico Gasparotto na Milaan-Turijn. Ik weet niet of jullie het destijds in de gaten hebben gehad, maar we waren daar met een team zonder sprinters.'

Hindley doelt daarmee op de parcoursverandering van de klassieker tussen de twee Italiaanse steden, die de afgelopen jaren finishte op Superga. Vanaf dit seizoen is het echter weer een panvlakke koers, maar bij de Duitse ploeg stelden ze louter klimmers op. 'Maar ze hebben toen die omloop verkend, en Gaspo (ploegleider Gasparotto, red.) zag deze rit als een kans om de koers op te blazen.'

'Ik ben blij dat ze destijds hebben verkend', vervolgt de kopman. 'We hadden een solide plan om de race op te blazen en de concurrenten te analyseren. Dat hebben we goed gedaan, denk ik. Uiteindelijk was het een prachtige dag, met de jongens die stuk voor stuk fenomenaal waren.'

Voor Hindley is deze Giro een bevestiging dat hij geen eendagsvlieg is. 'Na mijn tweede plek in de Giro van 2020 was 2021 een heel turbulent jaar, dus voor mij persoonlijk is het heel belangrijk om weer terug te zijn op niveau.' Wat er dan zo turbulent was aan 2021? 'Poh, er was veel gaande. Ik kan er de hele dag over praten als je wil... de verandering van team heeft me goed gedaan, het voelde als een nieuwe start, een soort resetknop.'

'Het is gezond om om eens in de zoveel tijd van spijs te veranderen'

Niet dat hij gal wil spuwen over Team DSM, waar hij de deur afgelopen winter achter zich dichttrok. 'Er was niets mis met Team DSM. Ik heb vier jaar daar besteed en ik denk nog steeds dat het de perfecte ploeg voor me was om prof te worden', aldus de man uit Perth. 'Ik heb veel geleerd en mijn kansen gekregen, die ik ergens anders niet had gekregen. Dat zal ik nooit vergeten, maar het is volgens mij gewoon gezond om eens in de zoveel tijd van spijs te veranderen. Die kans heb ik met beide handen aangepakt bij BORA-hansgrohe, want dat leek me altijd al een cool team.'

De extraverte klimmer roemt de sfeer bij de ploeg, die zichzelf bestempelen als de Band of Brothers. 'In oktober trof ik de ploeg voor het eerst, op een trainingskamp in Sölden, Oostenrijk. Dat was heel vet, we waren net klaar met het seizoen en dronken bier met zijn allen. Dat schept toch meteen een band', legt hij uit.

Die connectie trekken ze ook door in de Giro. 'Dat geeft veel voldoening', stelt Hindley, die het hebben van meer kopmannen als pre ziet. 'Dat is in het huidige wielrennen normaal, ik was alleen maar blij met de aanwezigheid van Wilco en Emu (Buchmann, red.). Het haalt de druk wat van de schouders en met zijn drieën sta je sterker dan alleen.'

Hindley heeft nog een extra goed woordje over voor Kelderman. 'Het is belangrijk dat niemand van ons een ego heeft. Wilco had een shit dag met de mechanische pech richting Blockhaus, maar het is niet zo dat hij in een hoekje ging zitten huilen was toen we bij de bus aankwamen. Er veranderde niks voor hem, want het doel is nog steeds om als team zo ver mogelijk te komen. Jullie zagen hoe geweldig Kelderman was in Turijn, dat is iets wat ik ontzettend apprecieer.'

Hindley over zijn idolen

Tijdens zijn gesprek met de pers nam Hindley ook nog de tijd om wat meer over zichzelf te vertellen. 'Ik fiets sinds ik zes jaar ben. Mijn vader was een wielrenner en hij zorgde ervoor dat ik en mijn broer zijn beginnen fietsen. Ik ben het blijven doen, keek de Tour de France en was verkocht aan de sport. Ik kan me vooral herinneren dat Robbie McEwen, Baden Cooke en Stuart O'Grady het goed deden in de Tour. Vooral die van 2003 was heel vet om te kijken als jonge jongen.'

'Zij waren een grote inspiratie, maar later keek ik op naar Rob Power', praat Hindley over zijn voormalige ploeggenoot. 'Hij is een goede vriend van me en was één jaar ouder dan ik: hij voelde als een oudere broer, iemand naar wie ik heel erg opkeek. We komen uit dezelfde achtergrond en hij maakte flinke sprongen als belofte, dat was een grote inspiratie voor mij. Robert Power, he's the man.'

Of Hindley de eerste Australiër na Cadel Evans kan worden die een grote ronde weet te winnen? 'Cadel was en is een grote inspiratiebron. Hij is een household name, met een fantastisch palmares. Als ik ooit een grote ronde kan winnen, zou dat something else zijn', zegt de Aussie met zijn kenmerkende tongval.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)