Kruistocht in INEOS-broek: fenomenale Tom Pidcock zet Jumbo-Visma's een hak met ferme solo in Strade Bianche

Tom Pidcock heeft een enerverende editie van de Strade Bianche met een majestueuze solo op zijn palmares weten te zetten. De karakteristieke Toscaanse grindkoers ontaardde in een geweldige, meedogenloze strijd tussen de betere renners. Mathieu van der Poel kwam na één speldenprik jammer genoeg niet meer in het stuk voor.

Moesten de vrouwen nog om acht uur klaar staan voor het zetten van hun handtekening, bij de mannen lag dit net wat anders: met een start om 11.45 uur was het enigszins uitslapen voor de coureurs, die één voor één toch met de nodige zenuwen aan de start stonden. Zo ook Van der Poel, één van de twee renners die zijn seizoen aanving in deze Strade Bianche. 'Ik was al heel snel terug in het stramien van de voorbereiding op deze koers. Het is sowieso een heel mooie wedstrijd om te beginnen, maar het is zeker niet de makkelijkste. Elke renner komt hier graag aan de start, dus ik ben blij dat ik er ben', liet de Nederlander weten voor aanvang van de koers.

Eenmaal de koers afgeschoten was rond het middaguur, duurde het nog even voordat het spektakel echt losbarstte. Na twintig kilometer ontstond er een vluchtersgroep van drie: de ervaren coureurs Sven Erik Bystrom (Intermarché-Circus-Wanty) en Alessandro de Marchi (Jayco AlUla) namen de jongste renner van het pak, Ivan Romeo van Movistar, met zich mee. Erik Fetter (EOLO-Kometa) trachtte nog aan te sluiten, maar dat bleek een onbegonnen missie.

Koers breekt open op zeventig kilometer van de meet

Met een ervaren vluchter als De Marchi was het peloton op zijn hoede: ploegen als EF Education-EasyPost, Groupama-FDJ en Soudal Quick-Step sloegen de handen ineen, terwijl Alpecin-Deceuninck en Jumbo-Visma zich lange tijd afzijdig hielden. Op zeventig kilometer van het einde waren ze daar dan toch; Alpecin-Deceuninck sneed met enkele mannen de gravelstroken aan, terwijl Jumbo-Visma schaduwkopman Attila Valter samen met outsiders Valentin Madouas (Groupama-FDJ) en Carlos Rodriguez (INEOS Grenadiers) tegen de grond zag gaan. Iedereen kon zijn weg, weliswaar in de achtergrond, vervolgen. Davide Formolo kwam met een lekke band ook wat tegen in diezelfde situatie.

In het peloton bleven de rangen redelijk gesloten, maar geheel in de Strade Bianche-stijl stond de deur achteraan constant wagenwijd open. Ondertussen hielden Bystrom, De Marchi en Romeo hun voorsprong redelijk in stand, wat ook aantoonde dat het in het peloton vooral een kwestie van aftasten was. Dat duurde tot de Monte Sante Marie, één van de zwaarste stroken van Strade Bianche.

Op die strook plaatste de Toscaan Alberto Bettiol als één van de eerste favorieten zijn versnelling, waar gretig op gereageerd werd door Andrea Bagioli (Soudal Quick-Step) en ook Pidcock (INEOS Grenadiers). De ploeggenoten van die laatste gooiden er direct het blok op in de grote groep, waarmee onder meer Tim Wellens en Van der Poel in de verdrukking werden geduwd. Op een dalende strook dook Pidcock nog eens als een dolle naar beneden, waarmee hij Bettiol en Bagioli ook onder druk zette. Die konden, of durfden, niet mee met de durfal uit Leeds.

Pidcock dendert door het Toscaanse landschap, waar ook valpartijen en lekke banden onderdeel van waren

In een razende vaart reed Pidcock naar de overgebleven vluchters Bystrom en De Marchi toe, die hij net voor het afronden van de Monte Sante Marie bereikte. Een halve minuut na hem kwamen de overige favorieten, waar Van der Poel net voor de top aanzette. Ondertussen vielen er letterijk wat namen weg vooraan: de zeer goede rijdende Alberto Bettiol en Magnus Sheffield door een zware valpartij, Tim Wellens door een lekke band op een heel slecht moment.

Op de asfaltstrook na de beslissende gravelstrook was het een komen en gaan van demarrages, waarbij Van der Poel in de tang werd gezet door de concurrentie. Andreas Kron (Lotto-Dstny), Madouas (Groupama-FDJ) en Pello Bilbao (Bahrain Victorious) kozen de goede move, terwijl Van der Poel in de derde groep terechtkwam en zichtbaar geviseerd werd door de rest.

Van der Poel wordt in zijn hemd gezet op vieze stroken

Hoewel alles de hele tijd op een zakdoek zat, was het toch Pidcock die de meeste indruk maakte. Zijn ploegmakker Ben Tulett bleef rondom Van der Poel hangen, waarmee INEOS Grenadiers haar potentieel grootste concurrent trachtte te elimineren. Op dertig kilometer van de finish werd duidelijk dat de Nederlander niet mee zou gaan doen om de zege...

De achtervolgende groep der favorieten bestond op dat moment nog uit Bilbao, Mohoric (Bahrain Victorious), Romain Grégoire, Madouas (Groupama-FDJ), Rui Costa (Intermarché-Circus-Wanty), Benoot, Valter (Jumbo-Visma), Kron (Lotto-Dstny), Formolo (UAE-Team Emirates) en Quinn Simmons (Trek-Segafredo), maar zij hadden met zijn tienen een hele kluif aan de doordenderende Pidcock. Van der Poel en co werden ondertussen ingelopen door het achterop komende peloton op anderhalve minuut van Pidcock, waar Alpecin-Deceuninck, BORA-hansgrohe en Arkéa Samsic de handen ineen sloegen. Maar, zo bleek snel, dat was de laat.

Op 23 kilometer van de aankomst moest ook De Marchi Pidcock laten gaan, waardoor de man uit Yorkshire zijn kruistocht richting Siena in zijn uppie voortzette. Bij de achtervolgende mannen was dat het moment voor Benoot om all in te gaan, die in één ruk de concurrenten uit het wiel kletste en er zo ook met de klap enkele seconden voorsprong vanaf deed. Costa en Madouas vonden de aansluiting, maar op de volgende strook was het ook voor hen weer rammelen aan alle kanten. Benoot zag tot zijn ongenoegen zijn ploegmaat Valter even later terugkeren, met Mohoric en Simmons in het spoor. Pidcock trok zich er allemaal niets van aan, hij bleef er grofweg twintig seconden voor toeren.

Op pakweg vijftien kilometer van de finish begon het toch te piepen en kraken bij de Brit, die alles uit de kast moest halen om zijn voorsprong enigszins op pijl te houden. De steile grindstroken van Le Tolfe zorgden voor een potentiële brug naar voren, maar Pidcock weerde zich met een herlancering nog eens kranig. Bij de achtervolgers bleek Valter de betere, hij reed namens Jumbo-Visma weg van de andere achtervolgers. Op de top was het ook bij hem van omkijken, waardoor Benoot, Costa, Mohoric en Madouas terugkwamen.

Bij het ingaan van de laatste tien kilometer had Pidcock nog maar een voorgift van amper zeven seconden, maar daarachter was het vooral naar elkaar kijken. Het was echter ook een kwestie van niet beter kunnen, daar Mohoric en Valter moesten laten gaan op oplopende stukken. Zo werd het een strijd tussen enerzijds Pidcock en anderzijds Benoot, Madouas en Costa. En die verdomde Brit bleef zo hard rijden dat zijn voorsprong met nog vijf kilometer te gaan weer opliep naar 25 secondes.

Valter en Benoot bleven elkaar niet al te goed verstaan en dat sprak in het voordeel van Pidcock, die de buitenwijken van Siena bereikte met een degelijke voorsprong. Bij het betreden van de poort naar het pittoreske Piazza del Campo leek het al klip en klaar: deze Strade Bianche ging, geheel verdiend, naar Pidcock. Madouas werd tweede, Benoot derde.

Uitslag Strade Bianche 2023

Results powered by FirstCycling.com

Lees Strade Bianche 2023 terug in ons liveblog

Let op: laadt de liveblog even niet? Druk dan op F5 of refresh uw browser!