Van der Poel 1 - Van Aert 0: wereldkampioen wint na valpartij van Belg met fenomenale solo kletsnatte editie E3

Mathieu van der Poel heeft met groot vertoon van macht de E3 Saxo Classic gewonnen. De Nederlander toonde zich heel de middag actief, viel enorm vaak aan en wist uiteindelijk op de Paterberg weg te rijden van de concurrentie. Het was exact op de Paterberg dat Wout van Aert onderuit ging en derhalve aan een achtervolgingsmissie moest beginnen. De Belg kwam op een zeker moment tot op tien seconden van de wereldkampioen, maar moest uiteindelijk ruim een minuut prijsgeven en werd zelfs nog ingehaald door groep drie. Jasper Stuyven werd tweede na een sprintje tegen Van Aert, die dus derde werd.

Weken, zo niet maanden werd er uitgekeken naar het eerste duel tussen Van der Poel en Van Aert. De wereldkampioen begon na zijn crosswinter pas in Milaan-Sanremo met koersen. Aldaar liet hij direct zien in goede vorm te verkeren. Van Aert had er op zijn beurt al wat meer wedstrijdkilometers opzitten, maar vertrok na zijn victorie in Kuurne-Brussel-Kuurne voor een drieweekse hoogtestage naar Tenerife, in de hoop dan eindelijk die écht grote vis binnen te hengelen.

Vroege opgave Hagenes, ook veel andere abandons

Maar eerst stond dus de E3 Saxo Classic, de koers die hij de voorbije twee edities naar zijn hand wist te zetten, op zijn programma. Harelbeke was de gevierde stad, daar het zowel als start- en finishplaats gold. En dat met zo'n mooi deelnemersveld! Naast de twee aartsrivalen was het bijvoorbeeld ook uitkijken naar wat Mads Pedersen, Matej Mohoric, Matteo Jorgenson, Jan Tratnik, Tim Wellens, Tiesj Benoot, Dylan van Baarle, Stefan Küng en Alberto Bettiol gingen laten zien.

De start was een érg hectische, met verschillende valpartijen. En dat waren niet zomaar valpartijen, daar er direct een aantal opgaves waarneembaar waren. Een belangrijke helper van Van Aert, Per Strand Hagenes, moest er al vroeg in de koers de brui aan geven. Dat gold ook voor Alexander Krieger (Tudor) en Clément Russo (Arkéa-B&B Hotels) en Christophe Noppe (Cofidis). Dylan van Baarle was ook gevallen in het prille begin van de koers, maar kon zijn weg vervolgen.

Snelheid onwijs hoog in openingsfase, tienkoppige kopgroep

Direct in het begin van de race werd er duchtig de pees op gelegd, waardoor we na één uur koers aan een gemiddelde snelheid van 51 kilometer per uur (!) zaten. Het vormen van een kopgroep bleek in dat kader dus ook verrekte lastig. Onder anderen Edvald Boasson Hagen, Julius van den Berg, Lewis Askey en Luke Durbridge probeerden het meermaals, maar geraakten niet weg. Vooral Visma | Lease a Bike en INEOS Grenadiers hielden in het peloton het tempo onverminderd hoog.

Uiteindelijk was er op 150 kilometer van de aankomst toch een nieuwe kopgroep. Emil Herzog (BORA-hansgrohe), Lorenzo Milesi (Movistar) en Yannik Steimle (Q36.5 Pro Cycling) hadden een gat weten te slaan, niet veel later sloten er nog zeven andere coureurs aan. Onder hen bijvoorbeeld Ivo Oliveira (UAE Team Emirates) en Rémi Cavagna (Movistar). Het tiental wist op een gegeven moment naar een voorsprong van liefst vijf minuten te rijden, terwijl de ploegen van de favorieten in het peloton de boel controleerden.

Lees verder onder de tweet!

Van der Poel valt zoals verwacht aan op Taaienberg, Van Aert in de verdediging

Langzaam maar zeker kwam de Taaienberg, daar waar vrijwel altijd een van de eerste belangrijke schiftingen plaatsvindt, dichterbij. En het was ook niet ver voor die heuvel dat Van der Poel alvast zijn jasje uitdeed? Wat was de wereldkampioen voornemens? Aanvallen? Zeker, zo bleek. Met machtige pedaalslagen wist de regenboogtrui zich te ontdoen van de concurrentie. Van Aert leek even te moeten passen, maar wist uiteindelijk zijn tred te vinden en kon zich richten op een achtervolging, samen met Mads Pedersen.

Van der Poel had een mooi gat te pakken en wachtte niet. Doorrijden leek dus zijn devies, al kwam daar iets later wel verandering in. Van Aert en co zaten hem op de hielen en het was nog meer dan zeventig kilometer. Dat weerhield de coureur uit Kapellen echter niet van een nieuwe aanval. Liefst twee of drie keer probeerde hij zich te ontdoen van zijn aartsrivaal, die telkens wat te ver leek te zitten, maar uiteindelijk wel terugkeerde.

Lees verder onder de tweet!

Ultra-actieve Van der Poel blijft het proberen, Van Aert kraakt maar breekt niet: Belg valt op Paterberg en moet achtervolgen

Op de Stationsberg, daar waar het vorig jaar losbarstte, was het Oier Lazkano die demarreerde, met Van der Poel en Van Aert in zijn wiel. Van der Poel trok stevig door, met als gevolg dat Van Aert leek te breken. Het was echter kraken en dus hadden we de jarenlange opponenten wéér samen in beeld. Pedersen toonde zich in de minuten daarvoor ultra-actief, maar was op het cruciale moment niet bij de pinken. Anderzijds zou het natuurlijk ook zo kunnen zijn dat hij geen beste dag had en dan maar anticipeerde. Jhonatan Narváez en Lazkano sloten uiteindelijk toch aan bij MVDP en WVA, waardoor we een mooie groep hadden.

Lees verder onder de tweet!

Ook een aantal andere prominenten sloot weer aan. Kortom, we kregen méér dan waar voor ons spreekwoordelijke geld. Alle ogen waren dus maar gericht op de onlangs gerenoveerde Paterberg. En het was uitgerekend daar dat Van Aert onderuit ging. Ai ai ai! Van der Poel was net op dat moment aan het versnellen en dus was er geen slecht moment denkbaar voor de sympathieke coureur uit Herentals.

Heerlijk kat-en-muisspel tussen Van der Poel en Van Aert

Van der Poel was goed en wel begonnen aan een solo-onderneming, daarachter vormde zich een grote groep. Van Aert moest eerst daar nog zien aan te sluiten, maar slaagde daar glansrijk in. Toen dat geschiedde, nam Jorgenson zijn verantwoordelijkheid om zijn Vlaamse kopman zo dicht mogelijk bij Van der Poel te brengen. De 29-jarige Nederlander had echter wel een gat van een minuut te pakken en dus leek de spreekwoordelijke vogel gevlogen.

Lees verder onder de tweet!

Van Aert zou echter Van Aert niet zijn als hij zijn ongekend flinke dosis doorzettingsvermogen weer tevoorschijn toverde. Het ging hem duidelijk niet hard genoeg bij de achtervolgers en dus ging hij maar alleen achter de wereldkampioen aan. Wat volgde, was een prachtig kat-en-muisspel tussen twee tenoren. Op een zeker moment zat hardrijder Van Aert op slechts tien seconden van 'Matje', maar even later was dat dan ook weer 25 seconden. En zo bleef het extreem boeiend.

Van der Poel valt niet zomaar stil, Van Aert moet strijdbijl begraven: nieuwe strijd volgt pas in Ronde van Vlaanderen

Op twintig kilometer van de aankomst was het verschil tussen Van der Poel en Van Aert gegroeid naar dertig seconden. Van Aert was nog niet verslagen, maar moest een tweede adem zien te vinden. Dat lukte hem echter niet en dus kon Van der Poel eerst zijn voorsprong nog wat vergroten, alvorens hij juichend over de meet kon komen.

Van Aert had zelfs heel veel moeite om zijn tweede plaats te consolideren. De mannen daarachter - Stuyven, Jorgenson, Narváez - kwamen akelig dichtbij. Stuyven viel op vijf kilometer van het einde nog eens aan, met als gevolg dat Van Aert maar wachtte. In de sprint had hij immers meer kans op die tweede plaats. Sprinten deden de twee kameraden echter niet, daar Van Aert zijn landgenoot tweede liet worden. Van Aert moet voor een revanche op Van der Poel wachten tot volgende week zondag, wanneer de heilige Ronde van Vlaanderen verreden wordt.

Lees hier het verslag van de E3 Saxo Classic 2024 terug in ons liveblog!

Laadt de liveblog niet? Druk dan even op F5 of refresh je mobiele pagina of de app. Krijg je een foutmelding op de website? Leeg dan even je cookies en/of cache voor de beste ervaring!