Merlier rent, crosst, wint op het strand en kijkt uit naar 2024: 'Houd niet van alleen maar trainen'

De een geniet van een welverdiende vakantie en de ander laat zich zien bij een festival. Sommige renners stellen de training nog even uit, anderen gaan weer aan de bak. In dat veld aan toprenners met agenda's om het off-season door te komen, is Tim Merlier een vreemde eend in de bijt. De Belg geeft acte de présence op allerlei terreinen. 'Ik kan mezelf niet volledig afbeulen op de training', zo analyseert hij zijn eigen winter in gesprek met Het Nieuwsblad.

Merlier, die in 2021 een rit in de Tour won, kijkt nooit uit naar de tijd tussen twee wegseizoenen in. Daarom gaat hij door met sporten. Zo doet hij mee aan hardloopwedstrijden, beoefent hij zijn geliefde veldritsport en deed hij, met succes, mee aan een strandrace. 'Ik doe graag andere dingen in de winter. Anders is de opbouw naar die eerste koersen lang en o zo saai. Eenmaal ik, ook in andere sportevenementen, een rugnummer opspeld, ben ik een ander mens', zo doelt Merlier op zijn motivatie om bezig te blijven, ook buiten de trainingsuren op de weg.

Vertrek Jakobsen gunstig voor Merlier: 'Ik word de kaart voor de sprintklassiekers

Bij het EK gravel werd hij tweede, bij het hardloopevenement waar hij deelnam eindigde hij na amper een weekje trainen ook hoog in de rangschikking én Merlier won dus de strandrace. Kortom, de Belg toont zich veelzijdig. Nu gaat de sprinter van Soudal Quick-Step zich ook nog focussen op het veldrijden. Hij wil het Belgisch kampioenschap rijden en daarnaast nog een aantal crossen. 'Het is gewoon mijn oude liefde. Door de cyclocross ben ik de coureur geworden die ik nu ben. Ik vind het belangrijk te blijven crossen', stelt Merlier.

En dit allemaal in aanloop naar een nieuw wegseizoen. Want Merlier ziet kansen, zeker nu zijn grootste concurrent Fabio Jakobsen naar DSM-Firmenich is vertrokken. 'Vorig jaar moest de ploeg lastige keuzes maken wie op te stellen. Nu is dat niet meer zo. Door het vertrek van Jakobsen lijkt het erop dat ik de kaart word voor de sprintklassiekers', zo eindigt Merlier.