Oliver Naesen voelde zich jarenlang een zombie door bizarre allergie: 'Je kan me vermoorden met een knolselder'

Tegen alle verwachtingen in kwam Oliver Naesen dit voorjaar opnieuw boven water. De 33-jarige Belg leek op zijn retour bij Decathlon AG2R La Mondiale, maar maakte van de paleisrevolutie binnen het Franse team gebruik om naar enkele knappe resultaten te snellen. Maar uiteindelijk bleek er iets anders aan de hand.

'De laatste jaren was ik vaak onverklaarbaar ziek', begint Naesen zijn verhaal bij HLN. 'Het klinkt dom, maar het is de waarheid: de ene dag was ik kerngezond, en een dag later was ik doodziek. Misselijk, overgeven, niet uit mijn bed kunnen. In het begin was ik nog niet echt ziek. Ik was vooral moe en geraakte er niet door. Steeds weer was de reactie: het zal griep zijn en dan kreeg ik antibiotica. Maar het werd steeds erger: vorig jaar ben ik veertig keer ziek geweest. Soms meerdere keren per week. Echt geschift. Op een bepaald moment vroeg ik me af of ik een burn-out had? Mensen vroegen me of ik depressief was. Natuurlijk niet, ik was gewoon moe. Maar het bleef duren. Ik maakte me zorgen: was het over met mij? Was mijn lichaam op?'

De oorzaak moest ergens anders gevonden worden, in iets heel onschuldig: selder. 'Mijn bloed is ontelbare keren getrokken, maar nooit is iets gevonden. De doorbraak is er gekomen toen ik op een dag heel fel reageerde op knolselder. Mijn keel ging toe. Dorien was toevallig niet thuis. Ik dacht dat ik een ambulance ging moeten bellen. Ik heb altijd al hooikoorts gehad, in periodes heb ik wat minder adem, maar nooit flagrant. Het onkruid waarvoor ik het meest allergisch ben, is bijvoet, een plantje dat je in elke hof kan vinden. Eén proteïne in bijvoet is voor een stukje identiek aan een proteïne in selder en wellicht is er een kruisallergie ontstaan. Dat is langzaam begonnen, maar een allergie wordt steeds erger met de tijd. Ondertussen is het meer dan een kruisallergie, het is full blown. Mijn lichaam reageert enorm fel. Ik hoef maar een heel klein beetje te eten en ik lig steendood op mijn bed.'

Naesen vond de oorzaak, maar zag maaltijdkeuze daardoor drastisch slinken

Probleem opgelost, al is dat zeker makkelijker gezegd dan gedaan. 'Selder zit in f*cking alles. Zondag na Roubaix hebben we frieten gegeten. Ik heb het opgezocht: het enige ‘vlezeke’ dat ik kon bestellen in de frituur was een Bicky Burger, in al de rest zit selder. Dat heb ik dus deze week geleerd. Bij de beenhouwer: eender wat je koopt met gehakt, er zit selder in. Dat kruid wordt overal gebruikt. In sauzen: selder. In spaghettikruiden: selder. In kippenkruiden: selder. In bouillonblokjes: selder. Ketchup: selder. Onlangs zat er verse basilicum in een pakket van Hello Fresh: kan sporen van selder bevatten, stond erop. In pure basilicum! Omdat die in hetzelfde water wordt gewassen als hun selder. De spaghetti van mijn schoonmoeder: lekker, maar ik word er megaziek van.'

Vorige week zelfs had Naesen het nog zitten, toen zijn moeder voor hem eten had klaargemaakt 'Mijn ma had een gratin gekocht, op de verpakking stond niks van selder, maar ‘s nachts heb ik vijf uur op het toilet gezeten - ik kan je verzekeren: dat is lang. Wij dus zoeken op de website, en wat stond daar: kan sporen van selder bevatten. Had ik me weer een kogel door de voet geschoten. Het is echt geschift, echt extreem. Bij vrienden gaan eten is niet ‘bien’. Iedereen denkt mee, maar elk potje dat ze gebruiken moeten ze eerst controleren. Dat is niet aangenaam, hé? Voor mij is dit allemaal nog vrij nieuw, maar dit kan voor de rest van mijn leven zijn. Je kan me gewoon vermoorden met een knolselder.'