Powless mogelijk levensgevaarlijk voor Pogacar, dankzij emotionele drijfveer: 'Zij heeft voor ons kind gezorgd'

In het verleden strandden zijn pogingen nog weleens in schoonheid, maar donderdag 10 oktober 2024 was dan écht een dag van Neilson Powless. De Amerikaan van EF Education-EasyPost was de beste in Gran Piemonte en dat mocht letterlijk genomen worden. De solo die hij eruit perste in de Italiaanse heuvels was ferm en na afloop was hij dan ook zeer tevreden en flink emotioneel over zijn resultaat.

'Deze zege is voor mij echt moeilijk te vergelijken. Ik ben hier zo blij mee, hier werken wielrenners gewoon voor, heel het jaar. Hopelijk kan je het dan een keer afmaken en ik ben zo gelukkig dat het op zijn plek valt vandaag. Het was een kwestie van het goede moment kiezen. Ik ging op meer dan veertig kilometer en reed op instinct vanaf de klim op zestig voor de meet', opende hij het flash interview. 'In de afdaling was het tricky en plots waren er twintig renners over.'

'Ik ging aanvallen. We waren met zijn tweeën, samen met Georg (Steinhauser, red.) zat ik daar en hij counterde eerst aanvallen. Toen kwam ik met mijn aanval solo vooraan te zitten.' Of zoals hij het later in de mixed zone zei: 'Ik viel aan op 43 kilometer van de meet, omdat er geen samenwerking was. Ik had verwacht dat er mannen mee zouden gaan, maar kennelijk koos ik het perfecte moment', analyseert hij zijn huzarenstukje. 'Ik keek vaak achterom, ik wist het tijdsverschil niet. Uiteindelijk gaf ik gewoon alles, vooral op de klim ging ik over de limiet. Ik moest bijna overgeven, omdat ik zoveel gegeten had, maar ik vond een goede balans.'

Dat hij het na de streep uitbrulde van geluk, was mede ingegeven door een zwaar jaar voor Powless. 'Ik ben blij dat ik de vervelende tijden nu achter me kan laten', doelt hij op een peesonsteking in de eerste maanden van het jaar. 'Ik houd van het seizoenseinde, er zijn dan toch ineens nog kansen. Het voorjaar ging niet goed. Maar ik heb veel support gehad bij het op niveau komen. Ik bleef mijn kansen nastreven en vandaag is de beloning gekomen. Ik hoop dat ik ook kan herstellen en mooi kan afsluiten in Lombardije.'

Lees verder onder de foto

Powless emotioneel bij dankwoord richting familie

In de persconferentie ging hij op vragen van In de Leiderstrui in op de offers die hij na een weggegooid voorjaar bracht om in het najaar nog in topvorm te geraken. Dat raakte hem duidelijk. 'Dat ik vandaag win, maakt me zo emotioneel en trots op mijn seizoen. Mijn familie heeft me na mijn blessure in het voorjaar geholpen om weer op dit niveau te komen. Deze zege symboliseert al het werk dat ik heb geleverd en de opofferingen van mijn gezin. Het is één van de meest emotionele zeges van mijn carrière.'

Welke opofferingen dat dan waren? Powless legt met zijn Amerikaanse afkomst uit dat een Europees leven eenzaam kan zijn. 'Je bent zoveel van huis, dat je al het werk thuis op de schouders legt van je vrouw. Zij heeft voor ons kind gezorgd, in een land ver van Amerika. We zijn naar Europa verhuisd om mijn wielerdroom na te jagen, maar dat betekent ook weg verhuizen van hulp van ouders, opa's, oma's, ooms en tantes... Iedere keer als we teruggaan naar Amerika, worden we herinnerd aan hoeveel makkelijker het is om familie om je heen te hebben. Zorg en hulp bieden, maar ook tot steun zijn.'

'Uiteindelijk moet je leven als professioneel wielrenner in Europa zijn en we leiden een geweldig leven', nuanceert de 28-jarige klimmer, met zijn altijd zo kenmerkende glimlach. 'Ik leef de droom, die ik mijn hele leven heb gehad. Een leven dat gevuld is met prachtige momenten, maar het kan ook moeilijk zijn. Na de Tour de France heb ik vijf dagen vrijaf genomen, een kleine vakantie. We kregen familie over vanuit Amerika, waardoor we konden laten zien waar we leven. Even uitchecken, met een paar dagen waarin ik at en dronk wat ik wilde. Maar er kwamen nog doelen aan...'

Lees verder onder de foto

'Pogacar tegen de rest', voorspelt Powless voor Lombardije

Die doelen lagen in het Italiaanse najaar. 'In de Tour was ik nog op zoek naar de vorm, dus het was een beslissend moment om daarna niet het seizoen uit m'n handen te laten glippen. Dat had makkelijk gekund, maar ik had weinig gekoerst en zag mooie doelen, dus hield ik m'n gewicht onder controle en trainde ik iedere dag goed. Ik tikte alle boxen af om beter te worden', aldus Powless. Dat beaamt ook z'n ploegleider Charles Wegelius van EF Education-EasyPost. 'Neilson was heel gretig om hier te presteren in Italië en z'n kansen te grijpen, ook als dat op vijftig kilometer van de streep is.'

Dat hij het volhield tot de streep, tegen een groep die echt niet stilstond, vertelde alles over het niveau van Powless. 'Mijn Wahoo zegt dat ik heel snel ga. Daar luister ik dus maar naar', glimlacht hij. Met de Ronde van Lombardije op zaterdag hebben we er plots een stevige outsider bij? 'Hopelijk kan ik goed herstellen van deze dag. Ik hoop op top tien in Lombardije, maar het is een lange race, die Pogacar waarschijnlijk al laat exploderen op honderd kilometer van de meet. Het wordt moeilijk voor de rest, maar ik ga m'n best doen.'

'Het wordt Tadej tegen de rest. We zullen echt een tactisch meesterwerk moeten afleveren om hem te kloppen. Dat is niet onmogelijk, maar hij is absoluut de grote favoriet, met grote voorsprong. Zonder druk willen we proberen te winnen, dus we moeten iets verzinnen', zei Powless ook al in de mixed zone. Wegelius waarschuwt Pogacar ook alvast voor een gemotiveerd EF. 'Het is onze mindset als ploeg om het gevecht aan te gaan in gevechten die we kunnen winnen. Gran Piemonte is daarbij geen broodkruimel, het is een race van 108 jaar oud. We zijn gemotiveerd, al is Il Lombardia een andere race. Als het langer dan twintig minuten klimmen is, wordt het uitdagend en op de limiet voor Neilson, maar dit geeft moraal.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)