Reacties Luik-Bastenaken-Luik | Roche-aux Faucons dwarsboomt vele ambities

Zondag werd met Luik-Bastenaken-Luik het klassieke voorjaar afgesloten. Net zoals de laatste jaren bleek de steile Roche-aux Faucons de beslissende helling. Na een aanval van Michael Woods bleven er vijf renners vooraan over. Van hen leek Julian Alaphilippe in de sprint vervolgens de snelste, maar Tourwinnaar Tadej Pogacar zoefde hem in de laatste meters voorbij en won zodoende zijn eerste monument. In de Leiderstrui verzamelt de reacties!

De finale van Luik-Bastenaken-Luik stond vooral in het teken van vijf renners. Zij wisten zich op het belangrijkste punt van de koers, de Roche-aux-Faucons, te onderscheiden van de rest. Een van hen was de Franse klimmer David Gaudu. De renner van Groupama-FDJ werd twee jaar geleden al zesde in Luik. ‘Ik wilde vooral beter doen dan mijn zesde plaats van twee jaar geleden’, vertelt hij in het flashinterview. Gaudu voelde in de Waalse Pijl al dat zijn benen goed waren. Op de Muur van Hoei werd hij zesde. Dat hij op de loeisteile Roche-aux Faucons met de beste renners meekon, was dan ook niet verbazingwekkend.

Uiteindelijk werd de koers niet beslist op een klim, maar in een sprint met een kleine groep. Hoewel Gaudu last had van kramp, zette hij zich daar knap overheen en werd hij derde. ‘Toen ik in de eindsprint zag dat ik op het podium kon rijden, kreeg ik krampen. Maar toen moest ik denken aan de woorden van een vriend, dat heeft me geholpen.’

Waar Gaudu, Alaphilippe en Pogacar zich beloond zagen worden met een podiumplek, grepen twee renners daar van de eerste groep uiteraard naast, waaronder Alejandro Valverde, die op zijn 41ste verjaardag vierde in Luik werd. ‘Ik denk dat ik een goede koers heb gereden. Tot op het einde deed ik mee om de winst’, zo vertelt de Spaanse veteraan na afloop.

Dat Valverde van de vijf renners als vierde over de finish kwam na de sprint, zou menigeen – zonder kennis van het koersverloop – verbazen. Een goede sprint is namelijk één van de wapens van Valverde, al is die de laatste jaren wel wat afgebot. De kopman van Movistar begon de sprint echter op kop, wat doorgaans niet de meeste ideale positie is, vooral als er tegenwind staat. ‘Richting de sprint legden ze al het gewicht van de koers bij mij. Ik heb het zolang mogelijk volgehouden als ik kon. Ik had natuurlijk graag op het podium gestaan en winnen zou fantastisch zijn geweest. Je moet echter gelukkig zijn’, besluit Valverde.

'Mijn grootste fout was om de aanval van INEOS op de Redoute te volgen'

Op de laatste helling, de Roche-aux Facons, moest het gebeuren. Slechts vijf renners wisten daar de slag te overleven. Maximilian Schachmann was niet een van hen en dat was een flinke tegenvaller voor de nummer drie van de recente Amstel Gold Race. De Duitser laat aan Eurosport weten dat de koers wat anders verliep dan hij verwacht had. ‘Mijn grootste fout was om de aanval van INEOS op de Redoute te volgen. Dat was heel zwaar en die inspanning voelde ik gedurende het laatste deel van de koers. Daardoor miste ik een beetje extra op de Roche-aux Faucons.’

Waar de renner van BORA-hansgrohe de slag miste op de laatste helling, kwam hij met de achtervolgende groep nog terug tot op tien seconden. Door een slechte samenwerking liep het verschil tot ergernis van de Duitser echter weer op. ‘Ik probeerde iedereen echt aan te sporen. Het was echter niet het beste gezelschap, want ik denk dat we echt terug hadden kunnen keren. We waren met zoveel renners, maar niemand wilde rijden. Ik kan dat echt niet begrijpen’, aldus een teleurgestelde Schachmann, die uiteindelijk negende werd.

'Was mijn beste dag sinds Parijs-Nice'

Ook Tiesj Benoot kwam op de Roche-aux Faucons tekort. Hij gaf echter niet op. In de laatste kilometers demarreerden verschillende renners, waaronder Benoot, uit de achtervolgende groep om voor een ereplaats te gaan. De renner van Team DSM werd voor die inspanning beloond met een zevende plaats. ‘Ik ben heel tevreden met deze uitslag. Het is vooral mooi voor mij om dit voorjaar met een goed gevoel af te sluiten’ zei Benoot na afloop aan Sporza. Het voorjaar van Benoot was teleurstellend, maar dat had zijn oorzaken. ‘Na Parijs-Nice werd ik ziek. Daarna ben ik wel elke week beter geworden en vandaag was mijn beste dag sinds Parijs-Nice. Het is goed om zo de rustperiode in te gaan.’

Waar Jakob Fuglsang twee jaar geleden de concurrentie uit het wiel reed op de Roche-aux Facons, kwam hij dit jaar niet in de buurt van een vergelijkbare prestatie. De Deen kent sowieso een tegenvallend voorjaar en kon nergens echt imponeren. Na afloop reageert Fuglsang vrij gelaten. ‘Natuurlijk hoopten we op een andere uitkomst, maar desondanks ben ik over het algemeen tevreden. ‘We toonden vechtlust en we deden mee toen de koers losbarstte. Ik miste alleen dat beetje extra’, aldus Fuglsang in een reactie van de ploeg.

'Ik heb nog nooit zo'n voorjaar gereden'

Team BikeExchange kon weinig impact maken in Luik-Bastenaken-Luik. Vooraf waren er daarentegen best positieve signalen, zoals Michael Matthews die vierde werd in de Amstel. Het was echter vooral Esteban Chaves die indruk maakte. Zo reed hij sterk in de Amstel en werd hij knap achtste in de Waalse Pijl. Bovendien had hij met de Ronde van Lombardije (2016) al eens een monument gewonnen. De twee renners misten echter – net als zovelen - de slag op de Roche-aux Faucons. ‘Ze gingen daar heel snel en ik kon niet volgen’, aldus Chaves op de ploegsite. Toch kijkt hij positief terug op de heuvelklassiekers, wedstrijden die hij doorgaans niet vaak rijdt. ‘Ik heb nog nooit zo’n voorjaar gereden en om in de top vijftien (Chaves werd 14de, red.) van een monument te eindigen, is niet makkelijk, zeker niet voor iemand zo klein als ik.’

Voor Mauri Vansevenant kwam er zondag een einde aan een mooi maar intens voorjaar. De jonge klimmer toonde zich ook weer in Luik door mee te springen met gevaarlijke groepen in functie van kopman Julian Alaphilippe, die daardoor zijn krachten kon sparen. ‘Hij hoefde niet mee te gaan. Dat kost alleen maar krachten. Het was aan mij om te anticiperen en het tempo stil te leggen, zodat het opnieuw samenliep’, aldus de Belg na afloop. Vansevenant gaat de komende weken genieten van welverdiende rust. ‘Ik voel dat het nodig is. Het was een intensief voorjaar, ik heb veel gekoerst en ben daarin overal tot het uiterste gegaan. Ik wil nu volledig herstellen om dan rustig toe te werken naar de zomer.’

Waar de Redoute vroeger de helling was waar de koers gemaakt werd, is dat al vele jaren niet meer het geval. INEOS Grenadiers wilde daar vandaag verandering in brengen en deed het peloton daar met een ferme inspanning ontploffen. Michal Kwiatkowski was één van de speerpunten van de ploeg en kijkt tevreden terug op de offensieve actie. ‘We hebben de Redoute weer beroemd gemaakt’, vertelt hij op de ploegsite. Na de versnelling op de Redoute was INEOS in een groep van dertien sterk vertegenwoordigd en lagen verschillende favorieten op een kleine achterstand. Daar zat volgens Kwiatkowski het probleem. ‘Ik denk dat als sommige renners die groep niet gemist hadden, dat we dan vertrokken waren geweest.’

Uiteindelijk sloot nog een flinke groep aan en werd de beslissende slag op de Roche-aux Faucons geslagen. Daar konden de INEOS-mannen niet mee. ‘Iedereen heeft gezien dat ik daar tekort kwam. We hebben in ieder geval ons best gedaan en ik heb al mijn energie op de weg achtergelaten’, aldus Kwiatkowski.

'Nu de koers voorbij is, heb ik er nog steeds last van'

Intermarché-Wanty-Gobert kleurde de heuvelklassiekers dan niet met uitslagen, maar wel met aanvallende koers. Zowel in de Amstel, de Waalse Pijl als Luik-Bastenaken-Luik werd een renner van de Belgische ploeg als laatste vroege vluchter teruggepakt. Ditmaal zat de ploeg mee met Loïc Vliegen en Lorenzo Rota. Hoewel Rota later werd teruggepakt dan Vliegen, was de laatste het meest opvallend. Vliegen reed namelijk solo aan de leiding, totdat hij op de Côte des Forges last van kramp kreeg en geparkeerd kwam te staan. ‘Ik voelde me één van de beste renners in de ontsnapping, jammer dat ik dan die krampen krijg in de finale. Nu de koers voorbij is, heb ik er nog steeds last van’, vertelt de Viegen op de ploegsite.