Rowe zat huilend op de fiets bij Roubaix-zege Van Baarle: 'Niemand verdient het meer dan hij'

Dylan van Baarle boekte afgelopen zondag de grootste zege uit zijn carrière. De Nederlander sloeg toe in de finale van Parijs-Roubaix en maakte daarmee het knappe ploegwerk van INEOS Grenadiers uitstekend af. Wie ook onderdeel was van dat sterke collectief, was Luke Rowe. De 32-jarige Brit bestempelde het als een 'ongelooflijke dag' en zat zelfs huilend op de fiets.

Dat laat Rowe twee dagen na de koers weten in de Watts Occuring Podcast. INEOS Grenadiers imponeerde aan het begin van de koers door de boel op de kant te zetten en veel favorieten meteen tot achtervolgen te verplichten. Een groep van ongeveer vijftig man had zich namelijk losgewurmd van het peloton en alle zeven renners van INEOS zaten mee. Naast Rowe waren dat: Filippo Ganna, Michał Kwiatkowski, Magnus Sheffield, Ben Turner, Cameron Wurf en natuurlijk de latere winnaar, Dylan van Baarle.

Rowe geniet van koerstactiek INEOS in Parijs-Roubaix

Rowe gaat in de podcast uitgebreid in op de koerstactiek van INEOS en specifiek op het moment dat ze veel favorieten op achterstand reden. 'Het was een perfecte dag. We hadden mij, Magnus en 'Big Ben' (Ben Turner, red.) die het eerste uur iedereen terughaalden. Daarna kwam de wind en dat heeft voor ons de wedstrijd gewonnen. We lieten negentig procent van de favorieten al snel achter ons. We waren met 40 à 50 man en wij waren er met alle zeven. We zeiden ‘fack’, we kunnen ze niet terug in de wedstrijd laten komen. Het was te perfect om ze weer terug te laten komen, dus we bleven doorgaan’, zo laat Rowe weten. ‘Man tegen man was het moeilijk geworden, maar ik denk dat we alsnog de sterkste man van de dag hadden. Als ze man tegen man hadden gereden, was er denk ik nog steeds een goede kans dat Dylan had gewonnen.’

Rowe vervolgt zijn verhaal: ‘Het was een rare overwinning. We gingen mee met de verschillende aanvallen en ik zat op een gegeven moment in 23e positie. Het ging heel hard en ik heb nog nooit zoveel grote favorieten in een groep gezien. Toen keek ik achterom en ik had Ganna in mijn wiel, met ‘Big Ben’ in zijn wiel. Ik keek naar ‘Kwiato’ (Kwiatkowski, red.) en hij keek naar mij en we dachten: “Hier gaan we”.’ Als je voorin gaat ronddraaien, maar niet vol, dat is eng. ‘Big Ben zei: “Luke, wat zijn we aan het doen?” en ik zei: “Gewoon ronddraaien, blijven ronddraaien". Toen hoorden we na twee minuten: “Jongens, jullie zijn los met veertig à vijftig man”.’

INEOS Grenadiers vierde tot diep in de nacht feest: 'DJ kwam midden in de nacht aan'

Ondanks dat veel favorieten na lang achtervolgen de aansluiting voorin toch weer konden maken, had INEOS veel van hen al aardig uitgeput. Van Baarle was één van de kopmannen van INEOS en kon profiteren van het werk van zijn ploegmaten. De Nederlander deed de eerste uren geen trap te veel en was in de slotfase duidelijk de sterkste man in koers. De Nederlander kwam solo aan in Roubaix en toen Rowe hoorde dat zijn ploegmaat gewonnen had, werd hij zeer emotioneel.

'Met nog vijf kilometer te gaan, hoorde ik op de radio dat het bevestigd was dat Dylan had gewonnen. Ik begon te huilen op de fiets. Ik heb nog nooit gehuild in een wedstrijd, maar nu was het door Parijs-Roubaix. Dylan wijdt zijn leven eraan om goed te zijn op de fiets en niemand verdient een resultaat meer dan hij', zo laat Rowe weten. 'Ik moet mezelf af en toe nog steeds knijpen en ik heb al twee dagen een kater', zo doelt de Brit op het uitbundige feestje dat na afloop bij het hotel werd gevierd en waar Kwiatkowski een belangrijk aandeel in had.

‘We moesten dit uitbundig vieren. Het originele plan was om terug te gaan naar de bus en een barbecue bij het hotel. We hadden ook een nachtclub geboekt, voor wat dan ook. Maar het was nog veertig minuten rijden en ik dacht dat het handiger was om bij het hotel te blijven. Dus besloot 'Kwiato' een DJ te bellen, die in het midden van de nacht aankwam met zijn hele DJ-set. Dus bleven we daar de hele nacht en het was geweldig.’