Duitsland heeft de wereldtitel bij het onderdeel Mixed Team Relay gepakt, ruimschoots voor een zilver Nederland. Bij het WK wielrennen in Vlaanderen hielden Bauke Mollema, Jos van Emden en Koen Bouwman de schade in de eerste 22 kilometer beperkt, alvorens Annemiek van Vleuten, Ellen van Dijk en Riejanne Markus in hun 22 kilometer een inhaalrace voor zilver voerden. De afscheid nemende Tony Martin kon met Duitsland juichen.
Om 14.00 uur was Centre Mondial du Cyclisme de eerste ploeg die van het startpodium vertrok. De drie heren begonnen voor een ronde van 22 kilometer, vervolgens overgenomen door drie vrouwelijke teamgenoten. Spanje begon van de eerste landen het best met de mannen. Bij de relay - de wissel tussen de mannen en vrouwen na een klein half uurtje fietsen - waren de Zuid-Europeanen sneller dan Polen en Oostenrijk. Dat het echter om de eindtijd van de zes ging, bleek wel aan de finish, waar Polen een veel betere eindtijd noteerde dan Spanje.
Zwitserland zet snelste tijd neer, Italiaanse mannen maken indruk
Het was in het eerste uur een gevecht om de ereplaatsen, want iedere drie minuten vertrok er eigenlijk een sterker land. Zo waren de Verenigde Staten sneller dan Spanje bij het wisselpunt en die tijd werd weer gebroken door Groot-Brittannië. Zwitserland dook nóg een beetje onder de tijd van de Britten bij de overname. Aan de finish noteerden de drie Zwitserse vrouwen - met tijdritkanon Marlen Reusser aan boord - de snelste eindtijd, voor de Britten en de Amerikanen.
Het was vervolgens tijd voor de grote kleppers in het veld. België, Denemarken, Duitsland, Italië en Nederland gingen als laatste vijf van start voor hun tijdritten. Ze stelden niet teleur, want bijna alle mannelijke trio's van deze vijf landen doken bij het eerste tussenpunt al onder de Zwitserse toptijd. Italië was veruit het snelste, met natuurlijk Filippo Ganna als gangmaker. Duitsland (met Martin, Max Walscheid en Nikias Arndt) gaf elf seconden toe op de Italianen, België al achttien seconden. Nederland kwam - met Bauke Mollema, Koen Bouwman en Jos van Emden - door op 21 seconden, als zesde op dat moment.
Het was wachten op de tussentijden bij het relay-punt. Daar waren de verschillen alweer een stuk groter. Italië was nog steeds ruimschoots het snelst, met negentien seconden voorsprong op Duitsland. Denemarken en België gaven al meer dan een halve minuut toe en moesten dus hopen op een sterke beurt van de vrouwen. Nederland, waar Bouwman in de laatste kilometer afgaf, kwam door in precies 25 minuten, waarmee Annemiek van Vleuten, Riejanne Markus en Ellen van Dijk 42 tellen goed moesten maken op Italië.
Tussentijden na ploegentijdrit mannen:
1. Italië
2. Duitsland + 0.19
3. Denemarken + 0.32
4. België + 0.33
5. Zwitserland + 0.34
6. Groot-Brittannië + 0.41
7. Nederland + 0.42
Italiaanse vrouwen leveren snel in, Nederland en Duitsland strijden om goud
Na de mannen was het kijken naar de vrouwen van de laatste vijf landen, waarbij Italië dus een fikse voorsprong had verkregen, maar Duitsland en Nederland op papier de beste tijdrijders had. Het kon dus nog weleens spannend worden in de 22 kilometer die moest worden afgelegd. Nederland had dus Van Vleuten, Van Dijk en Markus en de Duitsers konden rekenen op Mieke Kröger, Lisa Brennauer en Lisa Klein. Bij de Belgische dames liep het voor geen meter, zij konden een medaille al snel vergeten. Ook Denemarken was snel uit de medaillestrijd.
Bij het derde tussenpunt dook Duitsland met 21 seconden onder de snelste tussentijd van Zwitserland, Italië had daar de voorsprong van de mannen al uit handen gegeven. Zij zagen een voorsprong van twintig seconden op Duitsland omgezet worden in vijftien seconden achterstand. Goed nieuws voor Nederland, dat het derde tussenpunt bereikte als tweede, vijftien seconden achter Duitsland. Daarmee hadden de Nederlandse dames reeds zeven seconden goedgemaakt, maar ze waren er nog niet.
In de laatste acht kilometer was het Nederland versus Duitsland en de Duitsers voerden de druk op met een ontzettend snelle eindtijd bij de finish. 50 minuten en 49 seconden, daar moest Nederland onder. Terwijl Italië in de tussentijd vijf honderste (!) onder de tijd van Zwitserland dook voor de bronzen medaille, daar was het voor de strijd om goud wachten op Nederland. Hoewel Nederland er ook in de laatste kilometers nog iets vanaf knabbelden, hield Duitsland twaalf seconden over voor het goud. Een geweldig slotstuk voor Martin, die afscheid neemt met een gouden medaille.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties