Het WK tijdrijden voor beloften eindigde maandag in een ware thriller. Alec Segaert, de laatste op het parcours, zakte als een pudding in elkaar in het slot van de tijdrit, waardoor Jan Christen uiteindelijk net het laatste podiumplekje kon bemachtigen in eigen land. Ook bij hem ging het echter niet van harte, zo bleek uit de beelden van hem na de meet, waarin hij over moest geven op het asfalt. In de Leiderstrui sprak hem erover.
Lees verder onder de video!
Uiteindelijk bleek een bronzen medaille het maximaal haalbare voor de Zwitser. 'Ik zat nerveus in de hot seat, vooral toen de laatste renners over de meet kwamen. Ik shakete hem wel, want het was niet mijn beste dag. Dat ik uiteindelijk een medaille pak, stemt me zeer tevreden. Vooral omdat ik mij dus niet top voelde.'
Jan, we zagen de beelden op TV. Kun je beschrijven hoe je je voelde op dat moment?
'Eigenlijk had ik gedurende de tijdrit al willen overgeven. In het begin van de tijdrit voelde ik mij heel goed, ik zat volledig in mijn eigen wereld op de fiets. Op een gegeven moment kreeg ik last van mijn maag. Waar dat vandaan kwam, weet ik niet. Misschien heb ik wat verkeerd gegeten. Maar vanaf dat moment wilde ik echt overgeven, ik kon niet goed meer ademen want het steeg al naar mijn keel. In de laatste vijf, zes kilometer had ik geen pijn in mijn benen, maar vooral in de keel. Toen ik over de meet kwam, ging alles er direct uit.'
Hoe voel je je nu dan?
'Ik voel mijn maag niet meer, maar ik heb ook niet veel meer kunnen eten. Ik zal dus blij zijn als de dopingcontrole achter de rug is en ik in het hotel weer wat kan eten.'
Lees verder onder de foto!
Wat zegt deze tijdrit je over de wegrit van vrijdag, waar je ook één van de favorieten bent?
'Het is mijn hoofddoel van het seizoen, maar het is niet makkelijk om te leveren in eigen land. Dat zagen we gisteren maar weer (landgenoot Stefan Küng op de tijdrit voor elite, red.). Ik ben dus blij dat ik al een medaille in handen heb.
Ik heb dit seizoen al laten zien dat ik bij de beste onder 23-renners van de wereld hoor, dus in die zin hoef ik mij niet meer te bewijzen. Ik ga vooral proberen te genieten van de wedstrijd en ik ga zeker wat proberen, maar ik voel geen druk. Ik ga full-attack.'
Hoe kijk je terug op je seizoen tot dusver, met drie profzeges als twintigjarige?
'Ik ben meer dan tevreden. Dit was mijn eerste jaar als prof en ik ben nog heel jong, dus ik denk niet dat er veel renners zijn die direct al drie profzeges wisten te boeken. Daar ben ik dus meer dan tevreden mee.'
Wat kun je nog verbeteren?
'Daar maak ik me niet druk om. Als ik op deze voet door kan gaan, dan zal ik mij op een gegeven moment wel kunnen meten met de besten ter wereld. Hopelijk kan ik dat vrijdag al tonen.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties