WK gravel: 'point zero' voor Oss, Sagan en Van der Poel, terwijl specialisten 'kunnen klagen wat ze willen'

Afgelopen weekend werd in de Italiaanse regio Veneto het eerste WK gravel verreden. De kinderziektes waren er, maar de potentie is er ook. Al is dat op dit moment vooral vanuit het perspectief van de WorldTour-renners die meededen, daar zij nota bene op het WK gravel korte metten maakte met de echte specialisten. In de Leiderstrui legde het oor te luister bij verschillende deelnemers in Cittadella.

Pauline Ferrand-Prévot won zaterdag de dameswedstrijd, maar bekende na afloop dat het haar 'eerste gravelwedstrijd was en ze zichzelf ook niet specifiek had voorbereid'. Ook Gianni Vermeersch en Daniel Oss - nummer één en twee bij de mannen - komen van de asfaltprofs en reden nota bene op een omgeturnde wegfiets. Het waren deze mannen met wie we na afloop spraken over dit evenement - dat op enkele overijverige medewerkers na perfect georganiseerd was - en het belang daarvan richting de toekomst.

Oss heeft als 35-jarige veteraan en eerste luitenant van Peter Sagan natuurlijk zo'n beetje alles al meegemaakt in de wielersport. 'De sport is de afgelopen vijf jaar al zo veranderd', verklaarde de coureur van TotalEnergies op de persconferentie na afloop. 'Ik ben nu zo'n vijftien jaar prof en zag al twee of drie grote veranderingen. Ook op de weg zie je de laatste tijd al een grotere mix, met de opkomst van veldrijders en mountainbikers. De sport ontwikkelt zich altijd, maar met gravel gaat het nu wel heel snel. Put the hammer down', slingert hij er met zijn Italiaanse tongval een krachtige term in.

'Dit was een geweldige dag, want het is het begin van iets nieuws', verklaarde de nummer twee. Ik zie het als point zero voor een nieuwe stroming qua wedstrijden. Bij het gravelen heb je zo’n andere mindset, een andere kijk op het fietsen', gaat hij ongestoord verder. 'Ik hoop dat dit evenement op die manier meer kampioenen inspireert, om ook mee te komen doen. Dit kan echt heel, heel groot worden.'

Vermeersch onderstreept de woorden van zijn kameraad. 'Ik denk dat meer renners dit gaan doen, het is als een nieuw begin in het wielrennen. Ook voor de constructeurs is het heel belangrijk. Ik vergelijk het een beetje met de opkomst van schijfremmen en het E-fietsen, dat denk je nu ook niet meer weg. Voor de sport is het in het algemeen goed', aldus de wereldkampioen.

Lees verder onder de foto.

Belangrijk voor Oss, Vermeersch en andere wegrenners was het feit dat het WK gravel minder stress met zich meebracht dan een gemiddelde koers op de weg. 'My tank of happiness is full. Ik probeer altijd te genieten en kwam hier aan met de ambitie om gewoon lekker te rijden', stelt de Italiaan. Vermeersch deelt dezelfde mening. 'Het was zo leuk, ook met het publiek. Iedereen, er waren veel mensen, was aardig en de sfeer was gewoon top.'

Wat vinden andere toppers van de weg (en op het gravel)?

Mathieu van der Poel was op papier de grootste naam aan de start en dat was zowel bij de start als finish te merken. De Nederlander werd van alle kanten aangeklampt door fans, wat het - in combinatie met zijn derde plek en de overwinning van Vermeersch - een geslaagde dag maakte. 'Ik zie het als een combinatie tussen de weg en het veld, dus het kan uitgroeien tot een mooie discipline in de toekomst', liet de Nederlander weten. 'Het is wel fijn dat je dezelfde positie kan aannemen als op een wegfiets, dat maakt het wat makkelijker dan overschakelen op bijvoorbeeld het mountainbiken. Het was wel een heel mooie ervaring om hier te doen.'

Ook Peter Sagan (deelnemer) en Tadej Pogacar (toeschouwer) lieten weten dat ze veel potentie zien in het evenement. De Slowaak stelde dat 'het publiek en landschap van start tot finish fantastisch waren' en de koers 'snel en leuk'. 'Deze discipline brengt de wielersport naar een groter publiek en ik denk dat dergelijke evenementen snel aan populariteit gaan winnen.' Pogacar zag het als een 'fantastische dag als fan' en liet weten dat hij in de nabije toekomst ook mee wil gaan doen. Magnus Cort, die zesde werd op het WK, had naar eigen zeggen 'vlinders die hij jarenlang niet voelde' voor het evenement, waarbij hij zichzelf vergeleek met een 'kind dat wachtte op kerstavond',

Lees verder onder de foto.

Aan de andere kant zijn er natuurlijk de full time gravelprofs, die voor de start al lieten weten dat ze de gang van zaken rondom de WorldTour-profs wat gek vonden. Zo is er de Duitser Paul Voss, die op social media na afloop stelde dat het snel verandering heeft gebracht. 'Met deze renners van wereldklasse is de hele dynamiek van het gravel zoals wij dit kennen anders geworden. Ik kan klagen wat ik wil, maar op een ander parcours hadden we hetzelfde resultaat gezien.' Nathan Haas beschreef het als een 'WorldTour-klassieker', met veel ellebogenwerk voor bepaalde bochten en dergelijke. Uiteindelijk werd Piotr Havik op plek twaalf de beste pure specialist.

Ivar Slik, één van de andere Nederlandse mannen die zichzelf voornamelijk toont op gravel, liet aan In de Leiderstrui weten dat hij potentie ziet in het evenement. 'Dat heeft het zeker, maar vergeleken met Amerika is het hier nog heel veel draaien en keren. Het is wel heel mooi', klonk het bij de winnaar van Unbound. Voor de goede orde: Unbound is een Amerikaanse wedstrijd van 320 kilometer waarin je als deelnemer écht alles zelf moet regelen: eten, drinken en pech. Daarnaast staan die wedstrijden bekend om de gezelligheid van tevoren en na afloop, waarbij een barbecue en biertje absoluut niet mogen ontbreken. Totaal iets anders dan wat de UCI met dit WK gravel ambieert, waarin presteren toch centraal staat volgens coördinator Erwin Vervecken. Voorlopig gaan de twee werelden dus samen en was het WK een succes, maar het wordt interessant om in de gaten te houden hoe dit zich de komende jaren gaat ontwikkelen.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)