Milaan-Sin Remo 2020: een onzinnig verslag van wat had kúnnen gebeuren

Het is het derde weekend van maart, Milaan-Sanremo stond weer met rood omcirkeld op de agenda. Helaas gooide het coronavirus roet in het eten, dus is hier het verslag van Milaan-Sin Remo 2020. We weten wel dat wielrennen nu niet van belang is, maar troost is dat des te meer. Wat zou er gebeurd zijn?

Een enorm sterk peloton kwam aan de start om te proberen Julian Alaphilippe op te volgen als winnaar in de lentekoers. Onder hen was vanzelfsprekend Mathieu van der Poel: 'Ik ga hier voor de winst, maar wil ook het publiek vermaken.' Dylan Groenewegen hoopte dat er een mogelijkheid was dat er gesprint zou worden. 'We hebben de ploeg om hier te controleren.'

Dat de Nederlanders sterk vertegenwoordigd zouden zijn, mocht duidelijk zijn. Maar de meeste ogen in dit peloton waren toch gericht op een Belg. Philippe Gilbert had hier de mogelijkheid om het laatste Monument op zijn erelijst te kunnen noteren. Samen met Caleb Ewan stond hij dan ook als kopman van Lotto Soudal aan de start.

0 km - Sterke kopgroep vertrekt als het ware vanaf het startschot

Toen de neutralisatie voorbij zou zijn geweest, was dat het teken voor een handvol renners om direct ten aanval te trekken. Koen de Kort, Omar Fraile, Nathan Van Hooydonck, Petr Vakoc, Maciej Bodnar en Nils Politt waren de zes mannen die het probeerden. Het peloton gaf zijn zegen, en de zes liepen al snel uit naar een voorsprong van drie minuten.

Na honderd kilometer fietsen zou dat zelfs twee en een half uur zijn geworden. De mannen trokken ongenadig hard door en het peloton vond het blijkbaar wel welletjes. Later zou blijken dat het om een klassiek Italiaans meetfoutje zou zijn gegaan, maar toch. Deze voorsprong zou de geschiedenisboeken in zijn gegaan.

100 km- Politt met een knap staaltje verzonnen achtervolgingswerk

De Passo del Turchino kwam er aan, en Politt voelde zich beresterk. Als hij zijn eigen tempo zou rijden, zou hij bovenop op zijn medevluchters moeten wachten. Daar zat hij dus totaal niet op te wachten. De Duitser vluchtte een café in, bestelde een colaatje en deed een plasje op de WC. Hij betaalde zijn cola, fietste terug naar het peloton en gaf de cola daar aan ploegmaat Davide Cimolai. Toen schakelde hij even op, en reed op zijn gemak terug naar de kopgroep, om daar als eerste boven te komen op de klim. Klasse Nils, als het echt gebeurd was!

In het peloton was er ondertussen een heel andere strijd gaande. Op diezelfde Passo del Turchino reed de voltallige Movistar-ploeg naar de kop, om daar het tempo flink op te schroeven. Vlak voor de top moest de Spaanse formatie in zijn geheel lossen, maar niet zonder dat het iets opleverde. Ook Florian Vachon van Arkéa Samsic had het tempo namelijk niet kunnen volgen. Met zijn allen stapten ze de bus in om te gaan douchen. Hopelijk zullen we over twintig jaar weten wat Movistar van plan was...

200 km - Groenewegen vindt zogenaamde pech op zijn pad

Toen de magische grens van twee honderd kilometer bereikt was, waren Mathieu van der Poel en zijn ploeggenoten druk bezig met watjes aanbrengen in hun neuzen. Wat bleek nou, de vrouw van Sacha Modolo had langs het parcours een heerlijke gnocchi met bolognesesaus bereid, om renners weg te lokken. Een geniepig plan van Christoph Roodhooft, en met succes: Dylan Groenewegen stuurde de berm in om te snoepen van die lekkernij.

De rest van de ploegen die met sprinters waren gekomen zagen het gebeuren en voerden het tempo op. Groenewegen is sterk, maar tegen dit razende peloton kon hij met zijn after-dinner-dip niet op. Met een voldaan gevoel stapte de sprinter in de ploegleiderswagen.

245 km - Rotonde zorgt voor scheiding in het neppe peloton

Op de Capo Mele werd de kopgroep al gegrepen. Ook de Capo Cervo zorgde voor weinig paniek in het peloton, maar toen kregen ze met een enorme rotonde te maken. Het hele peloton ging rechtsom, de lange kant. Vier renners (Philippe Gilbert, Wout van Aert, Edvald Boasson Hagen en Sonny Colbrelli) kozen wel de slimme linkerkant. Één renner vond zelfs nog een kortere weg. Peter Sagan nam een aanloopje en sprong zo over de gehele rotonde heen. Dat leverde hem een gat op van tien seconden.

De vier achtervolgers werkten goed samen, dus Sagan werd gegrepen. Op de Cipressa durfde nog niemand echt iets te doen, maar op de Poggio zou het Van Aert zijn geweest die zijn aanval geplaatst zou hebben. Gilbert en Sagan konden volgen, maar Boasson Hagen en Colbrelli moesten een gaatje laten. De drie heren vooraan deden niet veel voor elkaar onder, en zo kwam het tot een sprint. In die sprint was Sagan de sterkste, en legde Van Aert beslag op de tweede plek.

Gilbert maakte zich op voor 2021, waarin hij weer een kans zou hebben. Dit maal misschien zelfs wel eentje die echt bestond. In de achtergrond had Mathieu van der Poel nog een half uur dicht weten te rijden, maar hij kwam net tekort. Jammer! (Foto: Sirotti)

Uitslag Milaan-Sin Remo 2020:

1. Peter Sagan
2. Wout van Aert "
3. Philippe Gilbert +0.01
4. Mathieu van der Poel +0.18
5. Sonny Colbrelli +0.24
6. Edvald Boasson Hagen "
7. Pascal Ackermann +32.41
8. Caleb Ewan "
9. Mark Cavendish
10. Matteo Trentin

Door: Ward Hilhorst