Column: Mathieu van der Poel, die Sagan 2.0, dwingt ons over hem te schrijven IDL-producties
IDL-producties

Column: Mathieu van der Poel, die Sagan 2.0, dwingt ons over hem te schrijven

Column: Mathieu van der Poel, die Sagan 2.0, dwingt ons over hem te schrijven

Vorige week begon ik voorzichtig te bedenken waar deze column over zou moeten gaan. Er lagen veel mogelijkheden, maar over één ding was ik zeker: het thema Mathieu van der Poel wilde ik vermijden. Er was al zoveel geschreven, al zo veel gezegd, zoveel meningen gegeven. Niets wat ik over hem kon schrijven zou nog iets toevoegen, zo ging mijn gedachte.

Waar moest het dan wel over gaan? Dit voorjaar zijn er al zoveel dingen gebeurd die het waard zijn nog een keer te bespreken. Philippe Gilbert die de grote vijf kan gaan halen? De mooie overwinning van Alberto Bettiol? Het werelduurrecord van Victor Campenaerts? Allemaal verschrikkelijk mooie prestaties, maar allemaal ook ondergesneeuwd door de prestaties van Van der Poel. Er zat niets anders op dan te wachten op de Amstel Gold Race.

Tijdens die wedstrijd gingen mijn gedachten door. Toen Van der Poel aanzette op 45 kilometer van de streep, om de koers maar weer eens te kleuren, sloeg de twijfel toe. Toch maar over hem? Nee, sterk blijven, er moet nog iets anders zijn. Dat andere zou er twintig kilometer later zijn. Voor mijn gevoel was de koers van Van der Poel al afgelopen. Op dat moment zag ik Jakob Fuglsang vrijwel al het kopwerk doen voor Julian Alaphilippe, een veel betere sprinter. Hier zou het over moeten gaan, over de vriendelijke Deen die zo tevreden is met plek twee dat het ten koste gaat van de spanning in de koers. Dit moest het worden.

Van der Poel doet het onmogelijke

Totdat Van der Poel zijn kunststukje vertoonde. Hoe het gebeurde zal ik jullie niet uit hoeven leggen. Dit was, terwijl ik met open mond voor de televisie stond, verreweg de mooiste ontknoping die ik ooit zag.

De dag erna, op tweede paasdag, bleef ik het fragment de hele ochtend terugkijken. Met de muziek van de Titanic er onder, met commentaar in verschillende talen, ik kreeg er geen genoeg van. Maar hier kon ik toch niks meer over schrijven? Wat zou ik kunnen toevoegen aan ‘bezeten vrijbuiter’ van Mart Smeets. Aan de o zo mooie ‘mafkees’ van vader Adrie? En wat zou ik kunnen toevoegen aan het ongeloof van Van der Poel zelf, de mooiste manier van juichen die ik ooit zag?

Ik stapte zelf ook maar op de fiets, dan zou het wel komen. Toch maar Fuglsang misschien? Onderweg wemelde het van de plezier-wielrenners als ikzelf, stuk voor stuk vrolijk gestemd. Niet alleen door het heerlijke weer, maar ook door die ene jongen in de Rood-Wit-Blauwe trui. Ik haalde een man in, en hij pikte aan. Een paar kilometer lang reden we kop over kop. Toen hij voor de derde keer overnam, stelde hij die mooie vraag: ‘Mathieu gezien?’ Mijn glimlach zei genoeg.

Even later sloeg hij af. Wij hadden gedaan wat Alaphilippe en Fuglsang na lieten; we hadden samengewerkt tot het einde. Toen bedacht ik het. Natuurlijk kan ik niks toevoegen aan wat al is gezegd, maar het negeren kan al helemaal niet. Liever sta ik bekend als de man die het lelijkste verhaal over Van der Poel schreef, dan als de man die het naliet om over hem te schrijven. Dat is misschien nog wel het grootste compliment aan hem. Hij laat ons geen keuze, hij dwingt ons over hem te schrijven.

Van der Poel als een Sagan 2.0

Helaas zien we dit voorjaar ook hoe snel het weer bergafwaarts kan gaan. Dat tragische verhaal dat dit voorjaar de tegenhanger is van het fantastische verhaal van Van der Poel. Het verhaal over de man waarmee Mathieu zoveel gelijkenissen heeft: Peter Sagan. Niet alleen in hun fabuleuze techniek lijken ze op elkaar, maar ook in hun absolute klasse en bovenal in hun neiging om de koers te kleuren.

Hoe de Slowaak dit jaar niets kon uitrichten in Vlaanderen, niet meer kon sprinten in Roubaix en er doorheen zakte in Limburg, verschrikkelijk sneu om te zien. Het is te hopen dat hij zichzelf weer zal gaan vinden, en weer koersen kan gaan kleuren. Mocht dat niet zo zijn, heeft Peter de Grote ons nog altijd veel gebracht, en kunnen wij genieten van en schrijven over die Sagan 2.0: Mathieu van der Poel. (Foto: Screenshot Sporza)

Ward Hilhorst (e-mail: ward@indeleiderstrui.nl)

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws