Van Anrooij strompelt door eerste cross-weken: 'Ik denk dat de adrenaline de pijn wel wegneemt'

In de Exact Cross van Mol moest Shirin van Anrooij enkel haar land- en ploeggenote Lucinda Brand voor zich dulden. Dat is natuurlijk sowieso al een goed resultaat, en helemaal wanneer je bedenkt dat de Zeeuwse een tijdje terug zo'n zeven weken lang haar crossfiets niet had aangeraakt.

Negende in Boom (op 2 december), vijfde in Flamanville (op 3 december) en veertiende in Namen (op 17 december): het waren voor de Zilvermeercross de meest recente crossuitslagen van Van Anrooij, de 21-jarige renster van Baloise Trek Lions. Nadat ze er na de race in Flamanville tussenuit piepte voor een trainingsstage met haar ploeg, keerde ze op de welbekende Citadel weer terug in koers. Aldaar ging ze echter onderuit, met als gevolg een schamele veertiende stek. 'Ik ben in Namen inderdaad gevallen, al valt de pijn van die crash eigenlijk wel mee. Afgelopen woensdag ben ik tijdens de training nogmaals gevallen. En daar heb ik wel iets meer last van', duidt ze voorafgaand aan de race tegenover In de Leiderstrui.

Die zandcross in Mol ging haar dus goed af, met een knappe tweede plek als einduitslag. 'Ik heb er heel veel zin in om hier te rijden. Ik denk dat de adrenaline de pijn wel wegneemt. Dat is meestal wel zo. Hoe harder je fietst, des te meer je benen pijn gaan doen. Dat houd ik in mijn achterhoofd. Hopelijk gaat het goed', blikte de zandspecialiste nabij haar camper vooruit op hetgeen er komen ging.

Van Anrooij moet er nog een beetje in komen

Wanneer vervolgens haar ietwat mindere resultaten ter sprake komen - iets wat we ook na afloop van de cross in Boom al met de goedlachse dame bespraken - heeft ze een duidelijke uitleg. 'Ik heb zeven weken lang mijn crossfiets niet aangeraakt. Echt helemaal niet. Dat is natuurlijk een lange periode. Op trainingskamp in Spanje was ik er puur en alleen met het oog op de weg. Ik had mijn crossfiets ook niet meegenomen. Vandaar dat ik er waarschijnlijk ook weer iets meer moet in komen', steekt ze niet onder stoelen of banken waar het aan ligt.

Is de cross dan op een lager pitje gezet en de weg dan juist wat hoger? 'Zeker niet', antwoordt ze desgevraagd. 'Anders zou ik hier natuurlijk ook niet staan en een volledige kerstperiode rijden. Ik vind het sowieso superleuk om te doen. Maar ik moet gewoon iets minder crossen, simpelweg om het gegeven dat ik niet twaalf maanden lang wedstrijden kan blijven rijden. Het is dus zeker niet dat de cross minder belangrijk geworden is en dat ik daarom minder rijd.'

Gaat Van Anrooij na haar wielercarrière werken als (sport)psychologe?

Net als voor praktisch iedere veldrijder is ook voor Van Anrooij - die volgens Zoe Bäckstedt geldt als topfavoriete op het WK veldrijden voor beloften - de kerstperiode een onwijs drukke tijd. 'In principe rijd ik om de dag een wedstrijd. Dan kom je dus best wel aan een flink aantal crossen. Het is ook wel nodig, want anders komt dat crossgevoel er nooit bij mij. En dat terwijl de andere dames dat gevoel al wél lang hebben', benadrukt ze andermaal dat de torenhoge crossambities zeer zeker aanwezig zijn.

Ten slotte: van Van Anrooij is inmiddels bekend dat ze als bezige bij omschreven mag worden. Naast het opbouwen van haar carrière als topsportster is ze immers ook begonnen aan een opleiding. Om precies te zijn de bachelor Psychologie aan de Universiteit van Maastricht. 'De opleiding volg ik online', begint ze aan haar plan van aanpak. 'De ene keer doe ik er net wat meer aan dan de andere keer. Ik heb mezelf voorgenomen dat als ik er een paar jaar langer over doe het ook geen probleem is. Vier, vijf of zes jaar maakt dus in principe niet uit. Zolang ik fiets, heb ik mijn papieren nog niet nodig. En ik ben zeker ook niet van plan om op korte termijn te stoppen met koersen. Het is dus meer om er iets naast te kunnen doen. Ik leg mezelf dus zeker geen druk op om het in een bepaald tijdsbestek te halen.'

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)