Belgen maken een knieval voor oppermachtige Van der Poel: 'De beste heeft gewonnen, podium fenomenaal'

De Belgen zwaaiden na afloop van het WK wielrennen gezamenlijk de witte vlag. Dat deden ze met opgeheven hoofd, want de conclusie bij renners en bondscoach was eenduidig: op Mathieu van der Poel stond zondag simpelweg geen maat.

'De beste heeft gewonnen. Overduidelijk. Dit kampioenschap zal sowieso bijblijven en het niveau van de koers lag gigantisch hoog. En het podium is fenomenaal', zegt bondscoach Sven Vanthourenhout bij Sporza. Daarin is hij wel vol lof voor zijn kopman Wout van Aert, die na 2020 (in Italië) voor de tweede keer tweede werd op het WK. 'Ik snap dat het voor veel mensen weer zilver is en weer na Mathieu, maar ik vind het bewonderenswaardig hoe hij blijft knokken voor die tweede plaats. Als je het moet afleggen tegen Mathieu, is dat geen schande. Hij mag nog altijd tevreden zijn over zijn prestatie.'

Stuyven (zesde) en Benoot (negende) ook in top tien WK

Dat België vooraf werd genoemd als grote favoriet, daar liepen ze niet voor weg. Doordat er echter de hele dag volle bak werd gekoerst, werd het uiteindelijk geen teamtactiek, maar man-tegen-man. 'Het was verschrikkelijk. Echt verschrikkelijk', roept Tiesj Benoot na afloop, ook bij Sporza. De ploegmaat van Van Aert bij Jumbo-Visma deed nog beulswerk richting de finale met een stevige kopbeurt en werd zelf uiteindelijk negende. 'Eten en drinken was ook lastig, omdat je in die lokale ronde je stuur bijna nooit kon loslaten. En dat voor een koers van 270 kilometer. Een pure marteling. Het was wel een eerlijke koers zo. De beste heeft dan ook gewonnen. Maar dit heb ik toch nog niet veel gezien bij de profs.'

Dat de Belgen met drie bij de eerste tien eindigden, zegt wel iets over de kracht van het team. Want naast Van Aert en Benoot werd Jasper Stuyven knap zesde. 'Het was een waanzinnig lastig WK. We hadden een beetje voorspeld dat de Denen zouden openen. Ik denk dat heel veel renners daar de koers al hebben verloren. Je moest altijd vooraan zitten en wanneer je een inspanning had geplaatst, mocht je er niet te ver doorzakken. Anders kwam je dat niet meer te boven. Hoeveel gaten ik gedicht heb? Geen idee. Het was heel moeilijk om te controleren, maar we hebben altijd meteen gereageerd als ploeg', zo is hij trots in gesprek met HLN. 'We zijn natuurlijk gekomen om te winnen, maar de eerste analyse die ik nu kan maken is dat we een goede koers hebben gereden.'