De wielerwereld is een beetje klaar met dominante Pogacar: 'Hij werd nooit moe, maar ik wel. Van hem.'

Het wielerseizoen is zo goed als voorbij. Met de Ronde van Lombardije werd het laatste grote hoofdstuk van het jaar afgesloten, en wie anders dan Tadej Pogacar zegevierde in Como. Iedereen wist wat de Sloveen ging doen, maar er was niets of niemand wat hem tegen kon houden. Een magistrale overwinning, maar inmiddels zijn er flink wat fans die het nu welletjes winden: het mag ook eens wat spannender zijn.

Zo ook Thijs Zonneveld. in zijn column voor het AD schrijft hij dat hij een beetje klaar is met de dominante wereldkampioen. 'Hoe mooi zijn solo’s ook zijn, hoe bijzonder zijn seizoen ook was: de overmacht was te groot', stelt hij. 'Heel, heel, heel misschien wacht-ie tot het laatste klimmetje. Of anders het sprintje met een handvol anderen. Wordt het nog een soort van spannend. Maar laten we eerlijk zijn: die kans is net zo groot als dat het zaterdag hagelslag regent. Het zit er dik in dat Tadej Pogacar een kilometer of vijftig voor de finish al gaat. Of anders op tachtig al. En als hij er zin in heeft, is-ie al gevlogen voor de uitzending begint.'

Net als in Luik, net als in de Giro d'Italia, net als in de Tour de France en net als op het WK: het was een one-man-show. 'Alwéér. Daarvan heeft hij er dit jaar al zoveel gegeven dat je soms het idee hebt dat je naar een herhaling van vorige week of de week ervoor zit te kijken. Hoe bizar goed Mathieu van der Poel en Remco Evenepoel soms ook waren: er is geen enkele twijfel over wie de beste wielrenner van dit melkwegstelsel is.'

'Vanuit historisch en sportief perspectief is het wielerjaar van Pogacar in 2024 er eentje om voor altijd te onthouden', was Zonneveld wel eventjes lovend. Dat sloeg snel weer over naar irritatie. 'Vrijwel alles lukte. Hij werd niet ziek, hij viel niet, hij had geen pech op beslissende momenten, hij miste nooit de slag. Zijn basisniveau was zo absurd en allesverzengend hoog dat we niet eens doorhadden of hij nu in vorm of in topvorm was. Hij werd nooit moe. Ik wel. Van hem. En ik denk dat ik niet de enige ben.'

Lees verder onder de foto!

Dominante ploeg om Pogacar cruciaal: 'Dan staat de rest al machteloos'

Waar Zonneveld vooral weer spanning in het koersen wil zien, leggen anderen de nadruk op de onmacht van de andere teams. Michael Rasmussen, de Deense oud-renner van Rabobank, zag ook al lang en breed aankomen wat er gebeuren zou. 'Het leek een beetje op het kijken naar een strafschop zonder doelman, waarbij je gewoon wachtte op welke hoek Messi hem zou trappen', vertelde hij aan Ekstra Bladet. 'Er was niemand die probeerde weg te rijden. Ze waren al aan het vechten, terwijl Pavel Sivakov de groep leidde.' De Fransman werd zelf zesde in de Koers van de Vallende Bladeren.

De dominantie van UAE Team Emirates is net zo belangrijk in het succes van Pogacar als de Sloveen zelf, zegt de winnaar van de bergtrui van de Tour de France van 2005 en 2006. 'Ze staan ​​immers volledig tegenover de superieure macht. Als Pogacar aan de start staat met een team bestaande uit Majka, Sivakov en Hirschi, dan staat de rest al machteloos.'

Zo ook Jonas Vingegaard, stelt Rasmussen. De Deens tweevoudig Tourwinnaar van Visma | Lease a Bike zal volgend jaar ongehoord veel progressie moeten boeken, wil hij meedoen om de prijzen: Pogacar steekt er met kop en schouders bovenuit. 'Met de stap die hij nu heeft gezet, in een sport waar verder slechts marginale verbeteringen te zien zijn, heeft hij zijn voorsprong zo ver opgeschroefd dat hij bijna onaantastbaar is. In ieder geval over dit seizoen.'

Lees verder onder de foto!

L'Équipe: 'Als Pogacar er is, is de plaats van Evenepoel de tweede plek'

L'Équipe was net zo verrast als de rest van de wereld, totaal niet dus. 'De enige verrassing was uiteindelijk dat Tadej Pogacar, op het moment dat hij zaterdagochtend uit de cocon van de bus van zijn team tevoorschijn kwam, deze keer had gekozen voor witte koersbroek die bij zijn regenboogtrui past.' De Franse krant zag een grote groep de aanval kiezen, maar de grootste uitdagers gingen niet mee. 'Remco Evenepoel bleef op zijn plaats, maar als Pogacar er is, is dat de tweede plek. De Belg probeerde niet eens het wiel van de Sloveen vast te houden toen hij aanviel. Hij wist dat het tevergeefs was, dat er niets anders te halen valt dan opgeblazen te worden.'

Natuurlijk werd het aantal zeges aangehaald: 25 in een jaar, en de kwaliteit van die zeges is nog indrukwekkender dan het getal zelf. 'En dan de enorme kloof met de rest van de wereld. Van de Strade Bianche begin maart, de eerste racedag en zijn eerste succes, tot Lombardije op zaterdag, verpletterde hij zijn tegenstand. Hij begon met het demonstreren van zijn superioriteit, zijn verschil met anderen, de wereld die hen van hem scheidt.'

'Om hem heen is nu de woestijn. We kenden slechts twee echte tegenstanders van hem, Mathieu Van der Poel in de klassiekers en Jonas Vingegaard in de Tour de France, de enigen die zijn rug konden breken. Maar we zijn er niet meer zeker van dat dit nog steeds het geval is, zelfs als we niet kunnen wachten om te zien hoe de Deen zich met het oog op juli zal herbouwen.'

Lees verder onder de foto!

Waar staat Pogi op de eeuwige ranglijst: 'Ik plaats hem op de tweede plaats'

Onze zuiderburen raakten eveneens niet uitgepraat over Il Lombardia, maar met name het complete seizoen van Pogacar. 'Historisch mag je het jaar van Pogacar best bij de grote zetten', steld José De Cauwer in gesprek met Renaat Schotte bij Sporza. Het woord 'Merckxiaans' valt, maar Pogi wilde van de vergelijkingen zelf niets van weten. 'Ik vond het wel een hele goeie dat hij in zijn interview daar zelf niet op wou antwoorden. 'Laat ons daarvoor het einde van mijn carrière afwachten.' Dat vond ik eigenlijk wel goed. Hij zegt dat we moeten afwachten tot zijn carrière gedaan is, want hij is nog altijd jong.'

Pas 26 jaar, maar nu al zo'n erelijst: waar plaats je Tadej Pogacar op de eeuwige ranglijst? 'Ik plaats hem nu al op de tweede plaats, achter Eddy Merckx. Vijf keer Tour, 5 keer Giro, de Vuelta, 3 keer wereldkampioen en dan nog wat zaken erbij. Daarop is het nog even wachten. Op dit moment is hij de beste renner in de wereld', is De Cauwer wel duidelijk.

Natuurlijk kwam nummer twee Remco Evenepoel ook nog ter sprake. Hij was niet opgewassen tegen het Sloveense geweld, maar de Belgen willen toch even benadrukken hoe geweldig zijn seizoen was. 'wereldkampioen tijdrijden, dubbel olympisch kampioen. Niemand heeft het ooit gedaan, omdat het bijna niet kon natuurlijk. Maar hij staat er wel mooi naast. En als mensen op zoek moeten naar de tweede beste renner, dan komt iedereen uit bij Evenepoel.'