Discussies over motorvoordeel Laporte en ploegbelangen in kiem gesmoord: 'Dwing je af als je durft aan te vallen'

Het EK wielrennen bij de elite mannen werd een strijd tussen dappere leider Christophe Laporte en een indrukwekkende groep met kleppers daar achter. Een ongelijke strijd, zo zou je denken, maar niets bleek minder waar. Wout van Aert en Olav Kooij kwamen op de laatste klim naar de streep nog wel aan het wiel, maar Laporte bleef er uiteindelijk succesvol voor. De vraag van In de Leiderstrui na afloop was: hoe kon dat nu?

Bij de podiumklanten in de eerste plaats niets dan lof voor Laporte, die als eerste ging en volgens Van Aert en Kooij op die manier zijn plek verdiende. 'Er had iemand van ons voorop moeten rijden, in plaats van Christophe. Christophe koos uiteindelijk een moment van vertwijfeling en voordat we het wisten, was het gat te groot', stak Van Aert de hand in eigen boezem.

Vragen over motards die te dicht voor Laporte reden, wuifde de Belg weg. 'Motards die ervoor rijden, zijn ook het voordeel van iemand die durft te demarreren, dus daar ga ik het niet op steken. Als iedereen zonder nadenken vol rijdt, kan niemand voorop blijven. Maar je wil nooit je concurrenten terugbrengen en daarbij harder afzien dan anderen. Dit is de situatie die je afdwingt als je durft aan te vallen.'

Dat vond ook Kooij, die net als Van Aert een ploegmaat mee had om tempo te maken bij de achtervolgers. En de kopmannen deden zelf ook hun beurten. 'De achtervolging was alleen niet vol, je wil ook niet meer doen dan een ander. De samenwerking was zeker niet slecht, maar je weet ook dat iedereen met de sprint in z’n hoofd zit', gaf Kooij toe.

Lees verder onder de foto

TeamNL is het niet eens met Van Aert en Kooij: 'Wij reden vol'

Nederlandse bondscoach Koos Moerenhout had heel even de vrees dat de ploeg-belangen overheersten over de landbelangen. Jumbo-Visma had met Laporte, Van Aert en Kooij drie troeven in handen. 'In het begin duurde het lang voordat die achtervolging op gang kwam en dan denk je wel even: is de wil er wel? Of was die groter als het in teamverband zou zijn? Het begon echter toch te draaien en het leek erop dat het dichtgereden ging worden. De achtervolgers moesten alleen all-out en Laporte had nog iets in de tank voor die laatste 200 meter.'

'Dat Laporte wegreed, was eigenlijk wel een goede situatie', vond Mike Teunissen, die in dienst van Kooij de achtervolging leidde. 'Wij wilden toch sprinten met Olav en het was acht tegen één. Het leek onder controle, maar Laporte viel maar niet stil… Wij reden wel vol, echt waar. Dus we kunnen wel stellen dat Laporte net zo sterk was in z’n eentje als wij met z’n achten. Naar mijn weten hebben we er met acht vol voor gereden en kunnen we onszelf niets verwijten. Christophe had wel wat motoren voor zich, misschien heeft dat nog geholpen.'

Het was ook gewoon de VAM-berg die volgens Teunissen zwaarder was dan gedacht. Of in ieder geval: de opeenvolging van rondjes maakte het zwaar. 'We wisten het al van de NK’s, maar die VAM-berg is niet te onderschatten. Het leek erop dat we naar een sprint gingen, maar als er gekoerst wordt, breekt het toch. Het is constant draaien en keren en heel nerveus. Dus dat gaat wel in de benen zitten. Het was een beetje zoals het WK… Wout zei ook al dat die VAM-berg niet zoveel voorstelt en je kunt er allemaal omhoog vlammen, maar op het einde gaat het iets minder splijtend.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)