Dit is het parcours van de Vuelta 2024: sprinters hoeven koffers niet in te pakken, veel bergen en twee tijdritten

In navolging van de Giro d'Italia en Tour de France heeft de Vuelta a Espana als laatste grote ronde het parcours voor 2024 bekendgemaakt. De Spaanse ronde kiest voor een karakteristiek zware omloop, waar we in augustus en september naar een opvolger zoeken voor Sepp Kuss. De Spaanse ronde gaat van start op zaterdag 17 augustus in het Portugese Lissabon, de Grand Salida die men reeds in september al bekendmaakte. Nu zijn ook de details van de eerste drie ritten op Portugees grondgebied bekend, alsmede de rest van de route, die op 8 september eindigt met een tijdrit in Madrid.

De Vuelta start met een vlakke tijdrit vanuit Lissabon. Oeiras, een gemeente op steenworp afstand van Lissabon, is die dag de finishlocatie. Op de tweede dag trekt het peloton van Cascais naar Ourém, een stad die ruim honderd kilometer ten noorden van Lissabon ligt. De derde en tevens laatste etappe in Portugal gaat van Lousã naar Castello Branco. De eerste twee ritten in lijn lijken gemaakt voor de sprinters die niet vies zijn van een klimmetje in de finale.

Week 1: Vuelta trekt vanuit Portugal naar zuidoosten voor nodige klimwerk en - op papier - de énige vlakke rit.

Voor de rest is het het gekende Vuelta-recept, met volgens de organisatie in totaal dertien zwaardere ritten, vijf zware bergritten en - houd je vast - slechts één (!) vlakke rit. Daarbij zijn er twee tijdritten uitgetekend van in totaal 34 kilometer, waardoor de coureurs in totaal uitkomen op 3265 kilometer door Spanje. Finishen doen we in de hoofdstad Madrid.

Uiteraard zoekt de Vuelta snel het klimwerk op. Na de start in Portugal trekt het peloton naar Extremadura, waar een bergrit naar Villuercas te wachten staat. Daar wist Romain Bardet twee jaar geleden te winnen. Vervolgens staat er een flink blok van vier dagen in Andalusië te wachten, met onder meer een aankomst in Sevilla. Die vijfde rit is - volgens de organisatie - de enige echt vlakke rit in het gehele parcours en is dus voer voor de sprinters. Rit zes kent dan weer veel hoogtemeters en lijkt een goede kans voor de vluchters, daar het profiel niet lastig genoeg lijkt om grote verschillen te maken voor de favorieten.

Op dag zeven staat een vrij gemakkelijke rit op de planning, met in de finale wel een col van de tweede categorie. Deze ligt op pakweg twintig kilometer voor de meet in Córdoba. Hier kan dus van alles gebeuren. Etappe acht biedt opnieuw het nodige klimwerk, met een aankomst op de Sierra de Cazorla, waar Esteban Chaves in 2015 een etappe wist te winnen. In de negende etappe moeten de renners in de finale twee keer de steile Alto de Hazallanas op alvorens te finishen in Granada. Opnieuw een zeer pittige bergetappe.

Week 2: passages over monsterklimmen Puerto de Ancares en Cuitu Negru

In de tweede week lobbyt de Vuelta opnieuw met veel bergen. Rit 10 naar Baiona kent twee cols van de eerste categorie en lijkt gemaakt voor de vluchters. Op dag elf gaat het de hele dag op en af. Het profiel is klassiek met vier colletjes in totaal. Een niet te onderschatten rit, ook voor de klassementsrenners. Zij moeten in de twaalfde etappe ook weer op hun post zijn, met de finish bij het skiresort van Manzaneda. De dag nadien trekt het peloton naar de Puerto de Ancares. Bekend gebied voor de Vuelta. Hier wonnen Alberto Contador en Joaquim Rodriguez al eens etappes. En slecht nieuws voor de sprinters: de aankomst is nog steiler dan voorheen.

Dan is het klimmen in de absurd zware tweede week nog niet klaar. Rit veertien biedt kansen voor vluchters en barroudeurs. De rit glooit in het begin en kent in de finale de lange, maar niet al te steile Puerto de Leitariegos. Deze lijkt geen geschikt aanvalsterrein voor de echte klimmers en dus ligt de finale open. Klassementsrenners zullen hun kruit hier waarschijnlijk droog houden met het oog op de vijftiende etappe. De koninginnenrit van de Vuelta trekt naar de monsterlijke Cuitu Negru. Deze twintig kilometer lange klim, die volgt na een dag met veel hoogtemeters in de benen, is loeisteil op het einde en gaat gegarandeerd voor grote verschillen zorgen. In 2012 kwam de Vuelta hier al eens langs. Dario Cataldo won toen de rit.

Week 3: Opnieuw bergen, bergen, bergen: Lagos de Covadonga en Picon Blanco voor slottijdrit in Madrid

De laatste week wordt niet heel veel makkelijker, daar we direct aanvatten met een etappe naar de Lagos de Covadonga. Deze klim is al talloze keren het decor geweest van mooie gevechten. De laatste was die tussen Egan Bernal en Primoz Roglic in 2021, met laatstgenoemde als winnaar. Via de Cantabrische kust zetten we via een etappe voor vluchters vervolgens voort naar Santander. Vanaf daar zet het peloton koers in zuidelijke richting. In rit 18 liggen de bergen in het midden van de etappe, waardoor er meerdere scenario's werkelijkheid kunnen worden.

Het finale weekend wordt loodzwaar. De negentiende etappe kent een aankomst op de Alto de Moncavillo (waar Primoz Roglic in 2020 won) en zal een voorlaatste kans zijn voor klimmers om tijd terug te pakken. De voorlaatste rit lijkt gemaakt om nog één keer alles overhoop te gooien. Met zeven cols in 170 kilometer, waarvan drie van de eerste categorie, is dit een laatste kans voor tactische spellen en vroege aanvallen. Finishen doen we op de Picon Blanco (Rein Taaramäe zegevierde hier in in 2021). De laatste etappe is niet een sprintersrit, maar een tijdrit van 22 kilometer. Als er nog kleine verschillen zijn na de laatste bergrit, kan deze rit voor een ultieme apotheose zorgen.