Edvald Boasson Hagen: de prachtige bloem die te vroeg bloeide en geen stand hield tussen de brutale jongens

Aan al het moois komt een eind. Zo ook aan de carrière van menig toprenner, aan het einde van 2024. Edvald Boasson Hagen is er daar één van. De Noorse allrounder, die vooral in het begin van zijn loopbaan schitterende dingen liet zien, raakte, naarmate de jaren vorderden, meer en meer verzeild in de luwte van het wielrennen. In de Leiderstrui blikt nog één keer terug op de strapatsen van Hagen.

T-Mobile vertrekt in 2007 uit het wielrennen. De sponsor is het wel beu, na alle dopinggevallen en schandalen. Onder anderen Jan Ullrich en Patrick Sinkewitz zorgden in die periode voor opschudding en positieve testen. Onder de nieuwe sponsoren, Columbia en later HTC, groeit de ploeg uit tot een nieuwe, frisse deelnemer in de grote wedstrijden, gestoeld op meerdere grote talenten. Een ervan is Mark Cavendish, die sprint na sprint wint. Een ander is een Noor met een vrolijke naam.

Bij het grote publiek dient Edvald Boasson Hagen, geboren in 1987 in de omgeving Lillehammer, zich in 2008 voor het eerst aan. Etappes in de Eneco Tour en de Ronde van Groot-Brittannië worden bijgeschreven, in de jaren ervoor scoort Hagen ook al in de Tour de l'Avenir en kleinere koersen als de Ronde van Normandië. Het zijn veel overwinningen, en ze komen snel en op jonge leeftijd. De snelle Noor schiet als een paddenstoel uit de grond, om zich vervolgens tussen de top te nestelen.

Lees verder onder de foto

Gent-Wevelgem 2009 had de eerste van vele klassiekerzeges voor Boasson Hagen moeten worden

Het voorjaar van 2009 is een volgend hoofdstuk in de snelle groei van Hagen. Achteraf misschien wel het mooiste hoofdstuk van allemaal. Als 21-jarig broekie steekt hij zijn neus aan het venster de zeiknatte editie van Gent-Wevelgem. Het wordt een slagveld. Meer dan de helft van het peloton finisht niet, grote delen van de meute eindigen op enorme achterstand. Het zijn heerlijke omstandigheden voor een Noor, zo blijkt.

Hagen komt samen voorop met Aleksandr Kuschynski van Liquigas en trekt in de laatste vierhonderd meter de gashendel open. De Rus kan niet anders dan hopen dat Hagen stilvalt, hetgeen niet gebeurt. De jongeling van HTC-Columbia is simpelweg niet te stoppen en zegeviert in de barre Vlaamse omstandigheden. Een indrukwekkende overwinning, die het startsein lijkt voor een mooie reeks aan zeges in het klassieke voorjaar.

Naar later blijkt is 2009 het beste jaar van Hagen. Hij pakt prompt bij zijn groterondedebuut een etappe mee in de Giro en is naast een klassiekerrenner een geslepen sprinter die in kleine rondes ook gevaarlijk is voor het klassement. In het najaar boekt hij acht etappezeges in Polen, de Eneco Tour en Groot-Brittannië. De eerste koers besluit hij als derde, de laatste twee wint hij. De wielerwereld is er zeker van, dit wordt een hele grote.

Lees verder onder de foto

Hoe Edvald Boasson Hagen als wagon in de Sky-train van Bradley Wiggins en Chris Froome steeds meer verpieterde

In 2010 trekt de Noorse alleskunner naar het hyperambitieuze Team Sky. Dat team heeft een doel dat Hagen wellicht later zelf een hoop successen kost. Sky wil de Tour winnen, met een Britse renner. De eerste twee seizoenen lukt dat niet, Bradley Wiggins faalt in het eerste jaar als kopman en valt het jaar erop uit na een val. Dat biedt kansen aan de vrijbuiters binnen de ploeg, waar Hagen er bij uitstek één van is.

Al in de zesde etappe slaat hij toe, in een massasprint. De lead-out van Geraint Thomas is fantastisch en de spurt uit Noorse krachtbenen mag er wezen. Later die Tour blijkt uit wat voor hout Hagen is gesneden. Over serieuze cols als Sestrières en Montgenèvre houdt de vluchter namens Sky moeiteloos stand, om in Pinerolo naar de zege te soleren. Het is een combinatie van overwinningen die we eigenlijk alleen Wout van Aert nog zagen herhalen in latere Tours. Hoe mooi de zeges ook zijn, voor Sky is de Tour teleurstellend. En dat weegt door in de jaren erna.

Een minutieuze voorbereiding op de Tour van 2012 volgt. Voor Hagen betekent dat niets meer en niets minder dan sprints aantrekken voor Cavendish en bergop tempo maken voor Wiggins. En met succes. Sky wint dat jaar de Tour afgetekend met de sterke tijdrijder en wint zes ritten. Daarbij ditmaal geen Noorse zegegebaren. Het jaar daarop rijdt Hagen de Tour niet uit, maar is zijn taak hetzelfde. De grote, Britse kanonnen zorgen uiteindelijk voor de belangrijkste prijzen. De wagon uit de Sky-train wint steeds minder. Zijn kansen pakt hij voornamelijk in eigen land, in de Tour of Norway en op de nationale kampioenschappen.

Lees verder onder de video

Zegeloos 2014 voor carrière Hagen belangrijk keerpunt: stap terug naar Afrikaanse ploeg maakt successen schaarser en schaarser

Het is niet dat Hagen niets meer won, met name in de Dauphiné boekte hij vele ritzeges. In de eendaagse koersen, die bij Sky geen prioriteit hebben, fietst hij her en der naar mooie ereplaatsen. Philippe Gilbert houdt hem van de zege af op het WK in 2012. En toch kantelt de loopbaan van Hagen vanaf 2014 zichtbaar. Het gebrek aan vrijheid bij Sky, waar hij in 2014 voor het eerst helemaal verstoken blijft van eremetaal, noopt tot een stap naar het veel kleinere MTN-Qhubeka.

Hagen is dan pas 27 jaar oud. Normaliter de periode waarin renners floreren en op hun best zijn. Echter, de Noorse allrounder lijkt verlamd door het grote imago dat Sky snel heeft opgebouwd. Hij is verlegener, bescheidener geworden. Bij het Zuid-Afrikaanse MTN-Qhubeka, dat later transformeert in Dimension Data, krijgt Hagen de kansen wel, maar de ploeg niet mee in een sterk bezet klassiek voorjaar, met veelvraten als Gilbert, Peter Sagan en het sterke Quick-Step-blok.

Het blijkt niet de nieuwe start waar de klasserenner Hagen op had gehoopt. Het voorjaar verbleekte als jachtterrein, we zagen Hagen steeds vaker terug op een ereplaats in een bij het grote publiek al snel vergeten etappe. Een eindzege in zijn geliefde Noorwegen, dat kon nog wel. En op de meest uitgekiende momenten zagen we her en der zijn neusje voor de zege nog terug. Een bijzonder hoogtepunt volgde zodoende tijdens de negentiende etappe in de Tour van 2017.

Lees verder onder de video

Het uitgebluste peloton heeft geen zin meer in een nieuwe massasprint, de vluchters mogen het uitmaken. Bij uitstek een Hagen-dagje, slim als de Noor is. Samen met Nikias Arndt blijft hij vooruit. In de finale ligt een rotonde te wachten. Hagen neemt de goede kant, de Duitser de verkeerde. Een prachtige derde etappezege voor de inmiddels 30-jarige Noor. Het is, naar later blijkt, een van zijn laatste kunststukjes.

Later is Hagen er nog weleens dichtbij, zoals in de Touretappe over de kasseien naar Arenberg in 2022. De verlegen, Noorse armen gaan echter niet meer in de lucht. Zijn laatste jaren slijt hij zonder zege als pelotonvulling of sprintaantrekker bij Franse ploegen. Het is een vrij roemloos einde, voor een prachtige bloem die achteraf gezien veel te vroeg bloeide. Het lukte Hagen, eenmaal bewust van zijn capaciteiten, nooit om écht tussen de brutale jongens vooraan te blijven staan.

Veel geluk in de toekomst, Edvald!