Nu de allergrootste koersen er wel opzitten, begint het wielerjaar 2024 pas echt in te dalen. Het was een seizoen dat gedomineerd werd door één renner in het bijzonder: Tadej Pogacar. Dat de Sloveen scherp stond aan het begin van het seizoen was wel duidelijk, maar dat zijn overheersing zo immens zou zijn, had dan ook weer niemand kunnen vermoeden. De concurrentie kende een allesbehalve vlekkeloos seizoen, de planning van Pogacar was superieur en ook zijn ploeg heeft afgelopen winter zijn huiswerk perfect gedaan. Dan rest negen maanden later de vraag: hoe gaat de rest van het peloton in vredesnaam antwoorden geven op de vertoonde overmacht?
Men zou bijna vergeten dat de topploegen, die net als UAE Team Emirates en Pogacar ambities koesteren in alle grote wedstrijden, in een eerder stadium voor dezelfde vragen hebben gestaan. Eind 2021 was de balans van het wielerseizoen een verkleinde versie van de eindafrekening we nu hebben. Pogacar had met speels gemak de Tour de France gewonnen en had Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije voor het eerst op zijn palmares bijgeschreven. Met name het Jumbo-Visma van Merijn Zeeman zat met de handen in het haar. Hoe konden zij tegen deze veelvraat opboksen?
In aanloop naar de Tour de France van 2022, zo zagen we later in boeken en documentaires, werd in detail gewerkt aan een manier om de schijnbaar onklopbare Pogacar toch te vloeren. En zo geschiedde. De Nederlandse ploeg stelde met Primoz Roglic en Jonas Vingegaard de op dat moment grootste uitdagers van Pogacar op. Zijn zwakke plekken - de grote hoogte, zijn speelsheid, niet volmaakte ploeg en de hitte - werden benut om één keer een rake klap toe te dienen. Het verhaal is bekend: Vingegaard kon de gele trui lossen op de Col de Granon en won dat jaar de Tour. Wel, in 2025, drie jaar na dato, heeft de rest van het peloton meer van dit soort plannen nodig.
Lees verder onder de foto
Het kon niet misgaan: UAE en Pogacar keken twee cruciale lessen af bij Visma | Lease a Bike
Die dag luidde in zekere zin een nieuwe fase in de wielrennerij in. Met grote, vooropgezette plannen konden de grootste koersen, mits goed getimed, volledig op de kop worden gezet. In 2023 vond UAE Team Emirates nog geen antwoord op de formule van Jumbo-Visma. Vingegaard was die Tour simpelweg te sterk. De withemden werden met de neus op de feiten gedrukt. Ook met Adam Yates als nieuwe meesterknecht was de Deen niet te kraken. Het moest anders. Geslepener, gerichter. Pogacars kalender was in 2023 nog een rommeltje. Een val in Luik zette een moeizame nieuwe jacht op de Tourzege vanaf half april op losse schroeven.
In 2024 leerden Pogacar en zijn ploeg twee belangrijke lessen, die door Jumbo-Visma eerder al in de praktijk werden gebracht. Allereerst moest de Tourselectie zo sterk mogelijk zijn. Hoe meer mannen met de vermogens om zelf een top vijfplek te behalen in dienst van de kopman rijden, hoe beter. Het werden João Almeida, Juan Ayuso en opnieuw Yates. Daarnaast werd Pogacar duidelijk verteld dat het anders moest in de planning. Geen kleine, onnodige koersen meer op de kalender, zoals ook Roglic dat probeerde. De Giro werd een buitenkans, gedreven door de afwezigheid van enige concurrentie. Sterker nog, het werd een perfecte voorbereiding, een roze trainingsronde, zo gaf Pogacar later toe. Hij was door de Italiaanse drieweekse veel fitter voor de Tour dan in andere jaren.
De tot in perfecte getimede vormpieken van Pogacar, die we naast Luik-Bastenaken-Luik, de Giro, de Tour en het WK ook in Lombardije nog terugzagen, werden versterkt door de misère bij de concurrentie. Want eerlijk: wie van de grote tenoren viel er eigenlijk niet in 2024? Hoe goed was Vingegaard dan echt geweest in juli, als zijn voorbereiding vlekkeloos was verlopen? En what about Roglic en Remco Evenepoel? Die laatste piekte zichtbaar ná de Tour en tijdens de Spelen. Niemand had Pogacar van een derde overwinning in La Grande Boucle afgehouden, maar de verschillen waren in aanzicht voor de concurrentie zeker weten minder hopeloos geweest. En daar zal de rest moeten beginnen: risicobeperking in de voorbereiding op de grootste wedstrijden, zoals UAE en Pogacar eerder hun huiswerk perfect gedaan hadden. De rollen draaien in die zin eigenlijk weer om.
Lees verder onder de foto
Visma | Lease a Bike, Red Bull-BORA-hansgrohe en co. moeten UAE Team Emirates overal al het werk laten doen
Visma | Lease a Bike, Soudal Quick-Step en Red Bull-BORA-hansgrohe zullen voortaan wel twee keer nadenken voor de kalender van hun toppers wordt opgesteld. De grote doelen worden nóg meer met rood omcirkeld, met name de Nederlandse ploeg móét een slag maken om weer echt mee te doen in de Tour. Niet alleen Vingegaard, ook Matteo Jorgenson, die als lichtpunt waanzinnige stappen maakte in 2024, nieuwkomer Simon Yates en mannen als Wout van Aert en Sepp Kuss, zullen ongeschonden en in topvorm moeten zijn vanaf begin juli. In principe moet de Visma-trein net zo sterk zijn als die van UAE in de voorbije Tour.
Red Bull-BORA-hansgrohe moet hetzelfde doen. Dit seizoen waren kopman Roglic en ook andere helpers niet op hun frist bij de start in Italië. De ploeg is ook nog in opbouw. In de koersen waar Pogacar start, moet ook de Duitse equipe juist alle troeven inzetten. Zo veel mogelijk topcoureurs, zo veel mogelijk afleiding van UAE. Naast Roglic moeten we denken aan Jai Hindley, Dani Martinez, Aleksandr Vlasov, Florian Lipowitz. Stel ze maar op. In dat kader is ook de steeds sterkere klimtrein van Evenepoel een goed teken. Wanhopen heeft geen zin, het verschil met Pogacar is er al. In 2025 moeten de grote ploegen meer en meer gaan risken. All in, op zoek naar weer een update voor het nieuwe wielrennen.
Hoe kan dit in de praktijk in zijn werk gaan? In feite doet Pogacar dat zelf al, met zijn mega-aanvallen op tientallen kilometers van de finish. Waarom in een wedstrijd als Lombardije niet alle grote kanonnen inzetten en op de eerste de beste stroken ten aanval trekken? De grote vluchtgroep die we zagen afgelopen zaterdag, leek veelbelovend. Wat als op een dag Roglic, Evenepoel en wellicht Vingegaard daar zelf gewoon zitting in nemen? Dan moet ook Pogacar een antwoord verzinnen. Iedereen moet verder al zijn verantwoordelijkheid laten vallen. UAE Team Emirates mag als overheersende ploeg al het vuile werk opknappen.
Lees verder onder de foto
Krakend bolwerk? Ook bij UAE zullen karakters opstaan
De beste renners en ploegen imiteren en kopiëren, het leidde de afgelopen jaren tot doorbraken in het topwielrennen. Visma | Lease a Bike kopieerde Sky en INEOS Grenadiers door in een trein keihard omhoog te rijden en met meerdere kopmannen de strijd aan te gaan. Het werkte, zij deden de Britse tactieken verbleken en konden er zelfs hun grootste tegenstander, Pogacar, meermaals mee verslaan. Nu heeft UAE de macht in handen. Zij waren met afstand het beste team van dit seizoen en hadden in de Sloveen de beste kopman. Reden tot wanhoop? Bij Red Bull-BORA-hansgrohe sorteren ze al voor op een plan b, zo lijkt het. Maar niet iedereen doet dat. 'Je moet je er nooit aan overgeven, maar wel realistisch zijn en je best doen als er een kans is. De wedstrijden veranderen, omdat de hoofdpersoon altijd dezelfde is', zo sprak Giulio Ciccone over het huiswerk voor de overige wielertop.
Hoe goed UAE het ook voor elkaar lijkt te hebben, het succes van 2024 lijkt haast niet te herhalen. Daarbij zijn de withemden een bolwerk dat ook af en toe op kraken staat. Juan Ayuso lijkt op termijn niet de nieuwe Yates. Hij zal met zijn Spaanse trots niet voor altijd in dienst van Pogacar willen rijden. Joao Almeida is onberekenbaar en eveneens bezig met zijn eigen successen. In de toekomst lijkt een situatie á-la Roglic eind 2023 - die wilde vertrekken bij het qua kopmannen overvolle Jumbo-Visma - onafwendbaar voor de klimkern rondom de grote baas. In die zin komt de individualiteit van de wielersport ook naar boven. Teamwork lijkt tijdelijk, tot ook belangrijke pionnen rondom degene die zijn handen in de lucht mag steken, daarvan gaan dromen. Dat was bij Chris Froome zo, dat was bij Roglic zo, en dat zal ooit ook bij Pogacar zo zijn.
Hoe ongelooflijk ver Pogacar nu ook van de rest af staat, de nieuwe slag van de wereldkampioen en zijn ploeg zal op antwoorden stuiten. Het agressieve wielrennen anno nu zal een nieuwe lading energie nodig hebben, nieuwe plannen vergen. En die zullen er komen. Eerst is het tijd voor de winter, maar daarna gloort met 2025 een nieuw, vers hoofdstuk in de snelle ontwikkelingen van het waanzinnige wielrennen dat we in dit jaar gezien hebben.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties