'Beste van de stervelingen' heeft scherpe boodschap voor zij die zich door Pogacar en co laten demoraliseren

In een wereld met Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard, Remco Evenepoel, Primoz Roglic, Wout van Aert en Mathieu van der Poel is winnen vaak een illusie. Een podiumplaats in een Monument wordt verwelkomd als overwinning, zo ook in de Ronde van Lombardije. ‘De beste van de stervelingen’, werd Giulio Ciccone na zijn derde plaats genoemd op social media, doelend op de buitenaardsen Pogacar en Evenepoel die met hem mee het podium op gingen. In de Leiderstrui hoorde de Italiaan van Lidl-Trek aan.

‘Dit betekent heel veel voor mij’, beaamde Cicco. Daarbij speelde het Monument in zijn Italië een rol, maar vooral de turbulente maanden die eraan vooraf gingen. Een zitvlakblessure hield hem voor het tweede jaar op rij (vorig jaar al vanwege corona) uit de Giro d’Italia en in de Tour de France greep hij op de slotdag nog naast een top tien. In de Vuelta a España ging hij lekker, maar moest hij opgeven, nadat hij een knieblessure opliep bij een crash met overstekende herten. ‘Het was een heel moeilijk jaar, ik heb zoveel problemen gehad. Dat ik zo kan afsluiten, is goed voor m’n hoofd. Het geeft me vertrouwen voor volgend seizoen.’

Lees verder onder de foto

Mollema deed dankbaar werk voor Ciccone

Ciccone bedankt Lidl-Trek, dat ondanks alle tegenslagen steeds weer voor de Italiaan koos, zodra hij ook maar een beetje training in de benen had. Dat kwam er helemaal uit in Lombardia. Wat heet: Ciccone was zelfs de enige die het aandurfde om Pogacar aan te vallen. Ver kwam hij niet, maar het toonde het vertrouwen in eigen kunnen. ‘Vanaf de eerste beklimmingen voelde ik dat ik geweldige benen had. Ik zei tegen mijn ploeggenoten dat ik goed was en ze hebben honderd procent voor me gegeven. Ik zat altijd in goede positie en Bauke Mollema heeft op het einde nog perfect werk geleverd.’

De 29-jarige klimmer lag in de finale namelijk helemaal niet in positie om derde te worden. Pogacar en Evenepoel reden er al voor en ook Pavel Sivakov, Lennert Van Eetvelt en Enric Mas reden initieel weg bij Ciccone. Met wat hulp van de ijzersterke Mollema verloor hij echter niet veel en knalde hij op het laatste heuveltje op en over de achtervolgers. ‘Daarmee hebben we collectief het maximale eruit gehaald, denk ik. Er staat een kampioen die hier ieder jaar wint op plek één en een tweevoudig olympisch kampioen op twee. Je moet de realiteit accepteren, we leven in een tijd van kampioenen.’

Lees verder onder de foto

Ciccone weigert te balen van Pogacar en co

De ereplaatsen zullen zodoende meer en meer voelen als persoonlijke overwinningen. De podiumfoto van Il Lombardia 2024 kan aan de muur in huize Ciccone. ‘Je moet je er nooit aan overgeven, maar wel realistisch zijn en je best doen als er een kans is. De wedstrijden veranderen, omdat de hoofdpersoon altijd dezelfde is. Pogacar bepaalt wanneer hij gaat, maar we moeten onszelf daar niet door laten demoraliseren. We gaan voor het best mogelijke resultaat, ook als het tempo zoals vandaag ongelofelijk hoog ligt.’

Van Ciccone zijn we zodoende nog niet af. Hij won vorig jaar in Catalonië al een punch bergop van Evenepoel en Roglic en lijkt in optimale vorm in staat om enkelen van de buitenaardsen partij te bieden. ‘Ik werk altijd hard en richting het Italiaanse najaar heb ik altijd de hoop gekoesterd om nog iets te halen. Ik bleef gefocust, al ging het op het WK en erna nog niet meteen goed. Daar neem ik nu een soort van revanche voor. Dat ik hier naast die gasten op het podium sta, dat geeft zo’n resultaat extra waarde. Het voelt niet als een overwinning, maar wel heel goed. Ik had bovendien benen die ik lang niet heb gevoeld. Nu hoop ik vooral op een goede winter, want als ik goed voorbereid aan 2025 begin, wordt het een leuk jaar…’

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)