Reacties Giro d'Italia etappe 11 | Alle quotes na slagveld bij de favorieten (én kopgroep)

De elfde etappe was er eentje om je vingers bij af te likken in de Giro d'italia. Althans, als je niet als grote supporter van Remco Evenepoel zat mee te kijken. De Belg verloor meer dan twee minuten op Egan Bernal en lijkt daarmee uitgespeeld voor de eindoverwinning in de Giro d'Italia. Daarnaast won Mauro Schmid vanuit de kopgroep van de dag de etappe, door Alessandro Covi in de sprint voor te blijven. In de Leiderstrui bundelt de reacties van de hoofdrolspelers voor je in dit overzicht. Wat. Een. Dag.

Vanhoucke baalt vreselijk na crash in finale

Een grote kopgroep kreeg in het begin van de etappe alle ruimte en het werd al snel duidelijk dat zij om de dagzege mochten strijden. Onder hen zaten verschillende Belgen en Nederlanders, die in de finale net tekort kwamen. Eén van hen was Lawrence Naesen van AG2R Citroën Team. De 28-jarige Belg had van tevoren al het plan om mee te zitten, maar bleek uiteindelijk niet opgewassen tegen zijn medevluchters en eindigde uiteindelijk als tiende. 'Het is mijn eerste grote ronde en ik ben erg tevreden dat ik in de top tien kan rijden in zo'n zware etappe. Ik hoopte om de etappe te winnen, maar ik ben nog steeds tevreden met het resultaat.'

Harm Vanhoucke was misschien wel de sterkste Belg in de kopgroep. Hij kwam op tien kilometer van de meet echter ten val en moest ook nog van fiets wisselen. In het vervolg kon hij nog de nodige medevluchters oprapen, om op een derde plaats in de daguitslag te eindigen. 'Eigenlijk had ik deze rit helemaal niet aangestipt', zo geeft hij bij Sporza aan. 'Ik had ook nog nooit op dergelijke grindstroken gereden, maar ik was blij dat ik deel kon uitmaken van de kopgroep. Ik had niet graag in het peloton gereden. Uiteindelijk ben ik enorm ontgoocheld. Ik voelde me vandaag echt de sterkste renner van de kopgroep, maar helaas strooiden een valpartij en fietswissel roet in het eten.'

Een medevluchter van Vanhoucke en Naesen was landgenoot Dries De Bondt. De Belgisch kampioen kende naar eigen zeggen niet zijn beste dag, maar kon toch lange mee met de besten. In de slotfase moest hij echter capituleren voor Schmid en Covi. Hij eindigde uiteindelijk als vierde in de daguitslag, net achter landgenoot Vanhoucke. 'Ik had niet mijn beste dag', zo laat hij weten bij Het Nieuwsblad. 'Ik had aan het begin van de rit wat maagproblemen, maar heb me er doorheen geworsteld. Ik heb het verpest, want ik wist dat Covi en Schmid de sterksten waren. Op het moment dat zij gingen, was ik mee, maar mijn benen ontploften. Ik ben teleurgesteld, maar morgen kijk ik misschien tevreden terug.'

Er waren ook twee Nederlanders vertegenwoordigd in de kopgroep. Bert-Jan Lindeman was de één, Taco van der Hoorn de andere. De Nederlander won eerder deze Giro d'Italia al op knappe wijze een etappe, maar kwam er woensdag niet aan te pas. Hij was net als Vanhoucke na afloop een beetje 'ontgoocheld'. 'Ik stond al eens aan de start van de Strade Bianche en had deze rit van tevoren aangestipt. Jammer genoeg kende ik op vijftig kilometer van de streep een lastig moment. Daarna kwam ik nog wel sterk terug, maar kon ik niet meer meespelen voor de ritzege. Ik ben dus ontgoocheld, want dit was een mooie rit en we zaten met een interessant groepje voorin. Goede dagen komen niet op bestelling en vandaag was een gewoon een slechte dag na de rustdag van gisteren.'

Klassement op zijn kop: Bernal leidt, Evenepoel lijdt

Ondanks dat het een spannende strijd was voor de etappezege, was de spanning vooral te vinden in de strijd om het algemeen klassement. Bernal deed zoals gezegd goede zaken en Evenepoel was op papier de grote verliezer. Er waren echter nog veel meer verhalen. Wat te denken van Emanuel Buchmann, die als enige echt wegkwam van de groep favorieten en met Bernal naar de finish reed? Of Damiano Caruso, die andermaal met de besten mee kon en nu derde staat in het klassement. 'Het was een goede dag voor mij en ik hoop dat ik zo door kan gaan', zei Buchmann na afloop. 'Ik ben superblij, want dit was een sleuteletappe in de Giro', jubelde Caruso.

Zij waren niet de enige winnaars van de dag. Aleksandr Vlasov staat na de elfde etappe tweede in het klassement. Hij was na Bernal en Buchmann de derde klassementsrenner die binnenkwam. 'Mijn benen waren de hele dag redelijk goed, maar toen Bernal aanviel was het niet gemakkelijk om te volgen. Ik ben uiteindelijk blij dat ik zonder problemen de etappe ben doorgekomen', zo stelt de Rus, die serieus om het podium mee lijkt te kunnen doen. En dat geldt ook voor Simon Yates, die we de hele Giro nog geen moment in de aanval zagen, maar hij zat er stiekem altijd bij óf niet ver vanaf. Hij staat nu plots vijfde. 'Ik keek niet uit naar deze dag, maar ik denk dat ik het goed heb gedaan. Ik had goede benen, dus ik kijk uit naar de dagen die komen', aldus de Brit van Team BikeExchange.

Vlasov steeg één plek, Caruso vier, Yates vier en Buchmann zelfs negen. Andere stijgers na de elfde rit? Hugh Carthy won twee plekken door met een indrukwekkend sterk EF Education-NIPPO mee te zitten. En Tobias Foss knalde namens Jumbo-Visma de top tien binnen. De Noor kwam van plek achttien en mag nu plots dromen van een goed klassement. 'De benen voelden goed en daarom kon ik lange de sterkste renners volgen. Het is iedere dag een leerschool hier.'

Handvol klassementsrenners krijgt zware tik op de neus

Waar winnaars zijn, zijn ook verliezers. In de elfde etappe werd met minuten gegooid en Remco Evenepoel zat aan de verkeerde kant van de weegschaal. Hij was op de derde strook de klassementsrenner die uit het wiel werd gereden en met dank aan João Almeida beperkte hij het tijdverlies tot een dikke twee minuten. 'Ik had het al vroeg moeilijk op de gravelwegen en toen ze op de derde sector aangingen, voelde ik dat mijn benen leeg waren. Daardoor zat ik in laatste positie en kon ik niet meer volgen', zo legde de jonge Belg van Deceuninck-Quick-Step uit. Hij wijt het tijdverlies toch ook vooral aan de shock in het lichaam, dat na negen koersloze maanden plots weer dagelijks moet leveren.

Na Evenepoel was Giulio Ciccone de tweede opvallende verliezer van de dag. De Italiaan van Trek-Segafredo toonde zich in de eerste tien dagen nog als misschien wel belangrijkste uitdager van Bernal. Na de graveletappe staat hij plots achtste, op 2.24 minuten van de leider. 'Zo'n dag kan helaas gebeuren als je na een rustdag meteen begint met zo'n zware etappe', zo bleef hij vrij rustig. Hij was ook niet de enige die de dag na de rustdag minder verteerde. Attila Valter daalde acht plekken in het klassement en ook Marc Soler en Romain Bardet konden in de finale niet langer mee. Bardet had vooraf nog aangekondigd te willen aanvallen, maar hij stortte op de laatste klim volledig in. 'Het was niet mijn beste dag, maar ik heb geprobeerd de schade te beperken in deze zware etappe.'

De grootste nederlagen werden echter niet door alle bovenstaande namen geleden. Er waren er twee die vier (!) minuten aan de broek kregen en dat waren Davide Formolo en Dan Martin. Van plek tien en acht daalden de twee naar plekken negentien en achttien. 'Al mijn dromen zijn voorbij', treurde Formolo na een crash op een vreselijk moment. Martin zat naar eigen zeggen gewoon te slapen. 'Ik was te relaxed op de eerste strook. Iedereen vocht voor posities, waardoor ik werd teruggedrukt en de aansluiting verloor.' Oeps...