Unbound-koning Swenson verloor op WK gravel sprint om plek vier tegen Valverde: 'Ik pakte hem terug in een afdaling'

Keegan Swenson reed afgelopen jaar alles en iedereen aan diggelen in verscheidene Amerikaanse gravelraces. De 29-jarige coureur uit de Verenigde Staten deed afgelopen weekend ook mee aan het in Italië georganiseerde WK gravel, wat voor hem als eerste grindrace op Europese bodem gold. De specialist uit Utah finishte in Pieve di Soligo op een knappe vijfde plaats, nadat hij het in een sprint-à-deux om plaats vier moest afleggen tegen routinier Alejandro Valverde. In de Leiderstrui sprak zowel voor als na de race met Swenson!

'Ik denk dat wel over goede papieren beschik, al zal ik bij de start wel bij de pinken moeten zijn. De openingsfase is misschien de meest lastige fase voor mij, vooral omdat ik achteraan start', vertrouwde Swenson ons ongeveer een half uur voor de start aan Lago Le Bandie toe. 'Gelukkig is het een lange wedstrijd en heb ik nog genoeg tijd om naar voren te komen. Het wordt ook pas een flink stuk verder in de wedstrijd pas écht smal.'

Swenson won dit seizoen zo'n beetje alle gravelkoersen waar hij aan meedeed en dus werd hij door de buitenwacht zeker als outsider bestempeld. 'Ik sta hier zeker wel met de ambitie om een podiumplaats te bemachtigen. Maar het deelnemersveld is ijzersterk, dus zou een toptiennotering ook al enorm goed zijn. Ik zou mezelf liever als dark horse omschrijven dan serieuze kandidaat op de zege, vooral omdat er best veel wegrenners en mountainbikers aan de start staan. Ik dicht hen ook goede kansen toe. Dit is ook pas mijn eerste officiële gravelwedstrijd in Europa, dus ergens is het ook een soort van ervaring opdoen. Ik heb er in ieder geval ontzettend veel zin in', aldus een ietwat bescheiden langeafstandsspecialist.

Unbound-fanaat Swenson bereidde zich heel specifiek voor op WK gravel

Nadat hij in 2022 al als tweede finishte achter een ontketende Ivar Slik (eveneens geïnterviewd door In de Leiderstrui), won Swenson dit jaar wél de meest prestigieuze gravelrace van allemaal: Unbound Gravel, goed voor zo'n 330 kilometer banjeren door de uitgestrekte vlaktes van Kansas. De zelfbenoemde dark horse kreeg in Veneto een parcours voor de kiezen dat wat betreft het aantal kilometers goed was voor 'slechts' vijftig procent van wat hij gewoon is in de VS. 'Ik vind het parcours hier wel enorm mooi', was hij voor de start alleszins erg lovend. 'Er zijn aardig wat moeilijke gravelstroken. Bovendien zijn er onwijs veel korte, steile hellinkjes. Al met al kan ik niet klagen over de route, al had ikzelf natuurlijk graag wel iets meer grindpassages gezien. Je moet echter wel onthouden dat het in Europa moeilijker is om parcoursen die volledig over grindwegen gaan uit te tekenen.'

Lees verder onder de foto!

De man uit 'Beehive State' gaf te kennen dat hij zich bijzonder goed had voorbereid op het grindspektakel in het noordoosten van Italië. 'Het is natuurlijk veel korten dan bijvoorbeeld een Unbound, maar ik heb er uiterst specifiek naartoe gewerkt. De korte afstand zorgt ervoor dat het intens gaat worden. Ik ben er denk ik wel goed op voorbereid, aangezien ik er veel aandacht aan besteed heb. In Amerika heb ik bijvoorbeeld ook nog een aantal kortere koersen gereden. En ik heb ook meer korte trainingen afgewerkt. Daar zou het dus niet aan moeten liggen.'

Swenson kende veel pech tijdens WK gravel, maar deed alsnog met de allerbesten mee

Bescheidenheid siert de mens, maar Swenson stond 'gewoon' zijn mannetje in de proseccostreek. De man-in-bloedvorm was de gehele dag alert, kon vrij lang mee met de besten in koers en finishte uiteindelijk als vijfde, nadat hij het in een spurtje moest afleggen tegen sluwe vos Valverde. De twee stonden direct na de finish eerst gezamenlijk - en een soort van gebroederlijk - uit te puffen, waarna beide heren de tijd namen voor een praatje met de pers. Ook deze website luisterde aandachtig naar Swenson, die vertelde dat hij erg tevreden was over hetgeen hij had gepresteerd. 'Afgezien van een paar valpartijen ging het goed. Ik reed rond met slicks, maar dat vergat ik een paar keer. Dat zorgde ervoor dat ik op bepaalde momenten te veel pushte en als gevolg daarvan tegen de vlakte ging.'

Achteraf had er dus misschien wel nóg meer in het vat gezeten voor Swenson. 'Door mijn valpartij viel ik weg uit groep één en moest ik ook in de achtervolging op groep twee. Dat laatste lukte, maar de jongens in die groep hadden niet meer de kracht en motivatie om aan te haken bij de koplopers (Matej Mohoric, Florian Vemeersch en Connor Swift, red.). 'Een tijdje zat het gat rond de twintig of dertig seconden, maar opeens was het één minuut. Dat werd al snel twee minuten, toen drie en toen vier. Daarna begon iedereen te koersen voor de posities die we hadden.'

Het groepje waar Swenson in zat, werd door verscheidene tempoversnellingen alsnog volledig uiteengereten, met als direct gevolg dat Swenson en Valverde de sterksten bleken. De Amerikaan reed samen met Valverde richting de meet, waar hij uiteindelijk zijn meerdere moest erkennen in 'Il Imbatido'. 'Op een klimmetje reed Valverde mij voorbij, maar in de afdaling pakte ik hem terug. Jammer genoeg verlies ik de sprint, maar ik ben enorm blij met mijn eindresultaat.'

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)