Van 'koersvervalsing' tot 'te weinig gravel': eerste EK (en BK) gravel was een doorslaand succes, maar...

De organisatie van het eerste EK (en BK) gravel kijkt met grote tevredenheid terug op de debuuteditie. En terecht, want met 1600 deelnemers uit 30 verschillende (Europese) landen in talloze categorieën doe je iets goed. Tel daar twee prachtkampioenen (Jasper Stuyven en Lorena Wiebes) bij op en je hebt een uiterst geslaagd evenement. Toch was zowel de binnen- als de buitenwacht niet over alles tevreden wat betreft het kampioenschap...

'EK gravel was een voltreffer. Wat een organisatie, wat een sfeer en mijn hoed af voor het klasse werk van Sporza om dit zo in beeld te brengen. Op alle vlakken heel veel talent aan het werk gezien', tweette Sven Nys na afloop van de koersmiddag in Oud-Heverlee, een gemeente op steenworp afstand van Leuven. Nys had eerder die middag zijn zoon Thibau Nys als gevolg van een schuiver uit koers zien gaan, maar was dus meer dan tevreden over het reilen en zeilen in Vlaams-Brabant. Ook BEAT Cycling Club-coureur en AD-columnist Thijs Zonneveld, die 26ste werd bij de elite heren, was op Twitter te spreken over het EK. 'Reed het EK gravel. Absurd hoog niveau, vanaf het begin achter de feiten aangereden en ze nooit meer ingehaald. Finishte rond plek 30. Maar wat een prachtig rondje en wat een publiek overal. Gravel is de hype ver voorbij', is hij lovend. Ook Tim Merlier gaf tegenover onder meer In de Leiderstrui te kennen dat hij het een mooi evenement vond.

'Critici' richten zich vooral op 'asfaltparcours' en onoverzichtelijkheid

Er is echter ook kritiek waarneembaar. Zo liet Tessa Neefjes, die dit jaar het eindklassement van de UCI Gravel World Series wist te winnen en het EK zowaar aanving met wegbanden, tegenover deze website doorschemeren dat ze niet echt te spreken was over het parcours van de 131 kilometer lange vrouwenwedstrijd. 'Er wordt al heel snel gezegd dat iets een gravel- of grindstrook is, maar voor mij is dat toch net anders. Er was echt veel asfalt opgenomen in de omlopen. We haalden een gemiddelde snelheid van 33 kilometer per uur. Dat kan echt in geen enkele manche van de UCI Gravel World Series', meende ze stellig.

De kritiek richtte zich niet enkel op het parcours, maar juist vooral op de ontstane hectiek als gevolg van gedemarreerde en/of geloste heren uit verschillende leeftijdscategorieën. 'Pure koersvervalsing', was een frequent gehoorde uitspraak onder de toeschouwers (en kijkers thuis). 'Het was echt een enorme chaos. Uiteindelijk was het gewoon een kwestie van wie het langst bij de mannen kan blijven, die wint', vond Neefjes. 'Op een gegeven moment gingen we er met z'n viertjes vantussen en kwamen we in een groepje met heren terecht. Dat was een mooi groepje en in dit geval kwam het ook wel goed uit, want die mannen hebben lekker doorgereden voor ons!', vertelde Wiebes op haar beurt.

Lees verder onder de foto!

Zelfs Cromwell, die won maar ook weer niet won, was kritisch op het gebeuren. 'Wij als gravelwereld moeten gewoon een oplossing zien te vinden, want het heeft natuurlijk wel invloed op de koers. Wij hadden er op het einde immers ook profijt van.' Ook Zonneveld is, in hetzelfde Twitter-draadje als zijn geuite lofzang, redelijk kritisch wat betreft de coureurs die overal en nergens tussenin reden. 'Er moet wel iets gevonden worden voor al die gedubbelden. Zo is de koers niet te volgen', meent hij.

'Paul Voss was bijna een uur pleite'

Bleef het daar dan bij? Niet echt. Na afloop van de verschillende races was er ook veel te doen rondom de podiumceremonies en de einduitslagen. Menig journalist in de mixed zone werd door coureurs of begeleiders van bepaalde coureurs gevraagd naar een einduitslag van een bepaalde categorie. Daar was echter weinig over bekend, ook niet bij de jury. 'Moet ik nu wel of niet naar het podium?', was een veelvuldig terugkerende vraag. Op een zeker moment was zelfs Paul Voss, de nummer drie bij de elite heren, 'pleite'. Bijna een uur lang was hij nergens te bekennen, terwijl bijvoorbeeld youngster An-Sofie Marien meermaals haar beklag deed over de trage gang van zaken. 'Na een uur weet ik nog niet of ik straks een medaille in handen heb', kon ze er ergens ook wel om lachen.

Toch moeten deze kinderziektes met de mantel der liefde bedekt worden. Het is en blijft immers een eerste EK (en BK), dus foutjes (lees: een soortgelijke samenloop van omstandigheden) horen er nu eenmaal bij. Het parcours is echter wel iets waar nog langer over doorgepraat zal worden. Het WK gravel van 2024 wordt immers georganiseerd op hetzelfde parcours als het EK van dit jaar, al zal dat bij de pure graveldieren waarschijnlijk niet in goede aarde vallen. Echter: gravel is en blijft gravel en gravellen blijft geweldig!

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)