Bernal doet hele verhaal van zijn doodsmak in januari 2022 uit de doeken: 'Dat is voor mij het ergste'

Deze week was Egan Bernal te gast in de Geraint Thomas Cycling Club. Samen met zijn ploegmaat gingen Geraint Thomas en Tom Fordyce nog eens door het verloop van de zware val van de 26-jarige Colombiaan van INEOS Grenadiers, die Bernal maakte in januari 2022. Het zou de carrière van de Colombiaan voorgoed veranderen.

Het scheelde niet veel of Bernal had een dwarslaesie, zo zeiden de dokters tegen hem. Hij had er maar liefst 95 procent kans op na zijn val op 24 januari 2022, waarbij de dood zelfs om de hoek kwam kijken. Bij die val liep hij, om u even een totaalbeeld te geven, de volgende blessures op: een gebroken ruggenwervel, een gebroken rechterdijbeen, een gebroken rechter patella (verbindt de dijbeenspier via de knieschijf met het scheenbeen), een borsttrauma, een uitgezette long en verschillende ribbreuken.

'Ik herinner me alles en dat is het ergste', vertelt Bernal in de podcast. 'Ik herinner me de seconden voor de val op de tijdritfiets en ik voelde me erg goed en was erg gelukkig, want ik ging te snel. Daarna keek ik op mijn fietscomputer en zag ik dat ik 62 kilometer per uur reed en van het ene op het andere moment lag ik op de grond. Ik was aan het nadenken wat er was gebeurd. Ik wist wel dat ik gevallen was, maar niet of ik tegen een persoon, een motor of een auto gereden was. Na een minuut begon ik de pijn te voelen. Die was echt overal. Rafa Santos, onze teamdokter, was daar en heeft mijn leven gered. Hij deed alles om me in zo goed mogelijke omstandigheden naar het ziekenhuis te brengen, maar tegelijkertijd was ik aan het krijsen van de pijn. Ik vroeg hem iets om de pijn te verzachten, maar uiteraard was dat niet mogelijk. Hij had enkel paracetamol bij zich, dus dat ging niet. Het ene deel van een bot had ook het andere deel opengereten , dus dat hebben ze aan de kant van de weg terug op zijn plaats gezet. Ik had ook twaalf tot dertien ribben gebroken, dus de pijn was alomtegenwoordig.'

Bernal bedankt God voor een 'tweede kans'

'In het ziekenhuis bleef ik roepen van de pijn en gaven ze me iets om te slapen. Toen ik wakker werd, zag ik mijn mama en stelde ik haar gerust dat het niet zo erg was. Tegelijkertijd wist ik niet dat massaal de impact was op de auto. Het ergste was dat mijn familie te weten kwam hoe zwaar het ongeval was en dat ik misschien verlamd zou zijn, waardoor ze 24 uur moesten wachten om te zien of ik mijn benen kon bewegen. Ze wisten dus alles.'

Thomas herinnert zich dat hij toen in de Verenigde Staten in Los Angeles was en een berichtje kreeg van iemand in het team, dat Egan gevallen was. 'Ik dacht meteen dat het erg was, want anders stuur je daar geen berichtje voor. Een paar dagen later, toen ik het hele verhaal hoorde, kon ik niet geloven wat er was gebeurd.'

'Als mensen me vragen of ik kwaad ben om het incident, dan antwoord ik altijd dat ik erg veel geluk gehad heb. Ik moet God bedanken, want hij gaf me een tweede kans. Het is echt verbazingwekkend dat ik een crash aan meer dan zestig kilometer per uur overleefd heb en ik de mogelijkheid heb om te werken en een normaal leven te leiden. Na zo'n accident realiseer je je dat het leven als wielrenner speciaal is, maar dat het leven ook meer is dan wielrennen alleen. Ik ben nu ook gelukkiger met de kleine dingen dan voor het ongeval, omdat ik blij ben dat ik nog leef.'