De man die ooit Pogacar en Vingegaard ruim achter zich hield op een beloften-WK: het portret van Jaakko Hänninen

Jaakko Hänninen leek in 2018 stevig op weg om zich te gaan ontpoppen tot een van de beste klimmers van zijn generatie. De nu 26-jarige Fin finishte immers niet voor niets als derde op het in Oostenrijk georganiseerde WK wielrennen voor beloften. In Innsbruck hield hij een aantal wereldtoppers van nu, onder wie Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard en Jai Hindley, ruim achter zich. Heden ten dage horen we echter niet bijster veel van de sympathieke Scandinaviër. In de Leiderstrui zocht hem na de ploegpresentatie van Decathlon AG2R La Mondiale op voor een interview!

'Het was niet het beste seizoen dat ik gekend heb, bij lange na niet zelfs. In het begin van het jaar kreeg ik namelijk te maken met verschillende ziektes', begint de jong ogende klimmer zijn terugblik op 2023. 'Tot aan april ben ik maar liefst drie keer ziek geweest, dus dat was niet best. Het was erg moeilijk om in het ritme te komen. Tegen de zomer ging het dan eindelijk wat beter en begon ik steeds beter in vorm te komen. Maar toen viel ik in de vierde rit van de Ronde van Burgos. Daarbij brak ik mijn sleutelbeen, waarna het seizoen er al op zat voor mij.'

Hänninen vangt 2024 aan in Australië

Bij Hänninen lijkt het er soms inderdaad een beetje op alsof de pech aan hem vastgekleefd zit. 'Maar ik heb tot nu toe ieder seizoen, zelfs wanneer ik veel pech gehad heb, wel een periode met een goede vorm gevonden', toont hij zich echter strijdvaardig, om vervolgens ook direct vooruit te kijken. 'Voor 2024 is dan het doel om die goede vorm eveneens te vinden, maar de pech te vermijden. Of het ongeluk om te toveren naar geluk, zoiets. Jammer genoeg heb je daar niet altijd invloed op. Mijn raceschema is nog niet echt bekend. Ik weet nog niet of ik überhaupt een grote ronde zal gaan rijden. Bovendien is van bijvoorbeeld de Vuelta a España het rittenschema nog niet eens bekendgemaakt. Wat ik wel zeker weet, is dat ik het jaar zal aanvangen in Australië. De Tour Down Under is een mooie koers.'

Lees verder onder de foto!

Finland en wielrennen lijken op het eerste gezicht geen goede match. Dat wordt ook door Hänninen beaamt wanneer we hem vragen naar zijn eerste kennismakingen met de koers. 'Wielrennen is echt geen grote sport in Finland. Ik ben ermee in aanraking gekomen door mijn vader en mijn broer. Ikzelf was toen een jaar of acht oud. Zij waren amateurwielrenners. Maar wat me écht hier in het profwielrennen heeft getrokken, is simpelweg een passie die in mij verborgen zit. Toen ik kind was, had ik bijvoorbeeld geen wieleridolen. In Finland waren er sowieso amper profwielrenners en daarnaast keek ik ook nooit naar wielrennen op televisie. Dat deed ik trouwens bij geen enkele sport, terwijl ik wel van verschillende dingen hield. Ik vond het destijds veel leuker om gewoon de mountainbike te pakken en in mijn eentje een uurtje volle bak door het bos te sjezen.'

Van mountainbiken en veldrijden naar fulltime wegwielrennen

Wat ook een grote rol speelde, was het feit dat Hänninen is geboren in Ruokolahti, een gemeente in de Finse provincie Zuid-Finland en in de regio Zuid-Karelië. Veel mensen wonen er niet en asfaltwegen zijn er bovendien niet in overvloed. 'Eerst had ik de ambitie om mountainbikeprof te worden', benadrukt hij andermaal zijn toenmalige voorliefde voor het offroad-fietsen. 'Ik realiseerde me echter al snel dat het toch makkelijker was om een profcarrière op de racefiets te ambiëren. Bij de jeugd deed ik ook nog veel aan cyclocross, maar dat gebeurt nu eigenlijk nooit meer', wendt hij zich vervolgens tot het heden.

Kortom: van mountainbiken en veldrijden naar fulltime wegwielrennen is een kort maar krachtige omschrijving van de 'discipline-ontwikkeling' van Hänninen. 'Bij de jeugd maak je flinke stappen in je ontwikkeling en ben je continu bezig met beter worden. Toen kon je er ook iets gemakkelijker voor kiezen om bijvoorbeeld te gaan mountainbiken of veldrijden. Ik moet nu veel vaker compromissen sluiten. Veldrijden is voor mij dus enkel en alleen nog het kijken op televisie', aldus de ranke renner, die daarna uitlegt hoe hij precies bij zijn huidige broodheer uit de WorldTour terechtkwam. 'In 2017 reed ik voor AS Bisontine, waar ik door mijn resultaten op de een of andere manier op de radar kwam. In 2018 reed ik voor EC Saint-Etienne Loire. Dat waren allebei clubteams. In die periode, ik was toen zo’n 20 jaar oud, ben ik definitief naar Frankrijk verhuisd. Het ging namelijk heel lekker.'

Derde plaats op WK wielrennen voor beloften (achter Hirschi en Lambrecht) is mooiste koersherinnering van Hänninen

Per 1 augustus 2019 maakt Hänninen deel uit van de Franse brigade onder leiding van Vincent Lavenu. Verscheidene ereplaatsen in klimkoersen behoren tot zijn allerbeste resultaten, daar een profoverwinning vooralsnog ontbreekt. 'Als ik naar mijn gehele loopbaan als coureur kijk, ben ik het meest trots op mijn periode bij de jeugdcategorieën', klinkt vervolgens een logische uitspraak. 'In 2018 finishte ik namelijk als derde op het WK wielrennen voor junioren, achter Marc Hirschi en Bjorg Lambrecht.'

Lees verder onder de foto!

Hänninen vervolgt: 'Ook binnen mijn periode als prof heb ik wel specifieke herinneringen die erbovenuit steken, al is het moeilijk kiezen. Bij de jeugd werd er niet echt gecalculeerd gekoerst, terwijl dat bij de profs juist zeer zeker het geval is. Daarnaast zijn ook mijn doelen gewijzigd, vooral in het kader van de switch van eigenbelang naar teambelang. Eerst ging je zelf voor de prijzen, terwijl ik nu meestal iemand aan een overwinning hoop te helpen. Ook als ik de tactieken bij de jeugd vergelijk met die van de profs, is het echt een wereld van verschil. In 2022 werd ik vierde in de Ronde van de l’Ain. Dat was een mooie prestatie. Dit jaar verkeerde ik tijdens die wedstrijd in praktisch een gelijke vorm, maar werkte ik voor Nicolas Prodhomme. Hij werd uiteindelijk derde, dus dat was mooi. Ikzelf finishte als elfde, wat natuurlijk ook een prima einduitslag is.'

Langlaufliefhebber Hänninen hoopt in 2024 zijn eerste profoverwinning te boeken

Met het oog op de komende jaren is vooral het binnenhengelen van die eerste profzege prioriteit nummer één voor de midden-twintiger. 'Dat heb ik nog niet gedaan, dus in die zin is dat ook een logisch doel. Door uiteenlopende omstandigheden is het er helaas nog niet van gekomen. Maar zoals men zegt: het wiel zal ook wel een keer naar mijn kant draaien.' In wat voor koers hij dan victorie wil kraaien, maakt hem in principe niet uit. 'Ik houd zowel van rittenkoersen als klassiekers. In meerdaagse wedstrijden heb je natuurlijk die opeenstapeling van vermoeidheid. Dat is naar mijn idee een interessant concept. Maar het één dag voluit gaan in een klassieker is ook heel mooi. Dat is een soort aparte vibe en beleving die erg speciaal is. Op zich vind ik het dus leuk om een beetje af te wisselen, al kom ik denk ik het best tot mijn recht in de rittenkoersen.'

Voor het allemaal zover is en Hänninen hoopt te kunnen gaan strijden om een profoverwinning, trekt hij eerst een tijdje naar Finland. Daarnaast gaat hij ook nog met de ploeg op trainingskamp. 'In de winter werk ik altijd wel wat offroad-trainingen af. Ik ben meestal korte periodes in Finland, meestal rond de kerstperiode en direct wanneer mijn seizoen klaar is. Het is vooral daar dat ik op de gravel- of mountainbike train. In Finland doe ik bovendien aan langlaufen', doet hij zijn andere passie uit de doeken. 'Waar ik vandaan kom, is verder niet heel veel te beleven. Het is echt letterlijk een minuscuul plaatsje in het bos, met slechts enkele huizen en veel platteland. Gedurende het seizoen woon ik in Frankrijk. Als ik daar ben, mis ik wat dingetjes aan Finland. Maar als ik in mijn moederland ben, mis ik evengoed wat Franse dingen. De trainingswegen in Frankrijk zijn namelijk vele malen beter dan in Finland, om maar iets te noemen. Ook het weer is iets aangenamer om in de trainen.'

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)