Gianni Moscon ging door diep dal: 'En dan begonnen ze ook nog te zeggen dat ik lui was en niet trainde...'

El Tractor himself (Tim Declercq) ging weg, maar daar kwam een andere tractor (Gianni Moscon) voor terug bij Soudal Quick-Step. De Italiaan in nood kreeg een reddingsboei toegeworpen van Patrick Lefevere en is maar al te gretig om die kans dit jaar met beide handen aan te pakken. Aan de vooravond van het seizoen, dat voor hem begint op Mallorca, sprak Moscon uitgebreid met onder meer In de Leiderstrui.

De laatste keer dat we Moscon vooraan zagen rijden in een koers, dateert alweer van de oktobereditie van Parijs-Roubaix in 2021. Toen viel hij in het shirt van INEOS Grenadiers in winnende positie, maar tussen die dag en januari 2024 zitten nog altijd twee jaar. Wat is er in die seizoenen bij Astana Qazaqstan Team toch allemaal gebeurd, en misgegaan?

Moscon zat op zijn praatstoel, dus we kregen het haarfijn uitgelegd. ‘In 2022 kreeg ik corona voordat het seizoen begon, waardoor ik me drie weken heel slecht voelde. Toen begon ik in februari met trainen richting het Openingsweekend, waarna ik geen enkele klassieker heb gemist. En ik voelde me nog steeds niet goed, dus natuurlijk was het dan elke keer DNF. Vervolgens ging ik vanuit een hoogtestage en de Ronde van Zwitserland direct door naar de Tour, maar na de Tour was ik compleet op. Leeg. You know how bad covid can be.'

‘In 2023 had ik een goede winter na mijn slechte 2022, waar mijn gezondheidsproblemen eindelijk waren opgelost', vervolgt Moscon. 'Toen brak ik in Australië direct mijn sleutelbeen, om vervolgens na twee weken direct weer te moeten beginnen moet koersen. Ik kreeg nooit de tijd om in vorm te komen. Je begrijpt: de afgelopen seizoenen zijn heel lastig voor mij, ik heb om verschillende redenen enkele moeilijke periodes gekend', aldus de openhartige coureur.

‘De laatste twee jaar zijn heel slecht geweest', vat hij het in een notendop samen. 'Ik houd van fietsen, maar ik was gewend om van voren mee te doen en om zeges te vechten of voor ploeggenoten te werken in grote wedstrijden. Soms voelde ik niet het respect, ik leek wel een idioot tijdens die koersen. En dan begonnen mensen ook nog te zeggen dat ik lui was, niet zou trainen en al die dingen. Dat was niet waar! Het is veel makkelijker om wielrenner te zijn als je wint dan in tijden dat je het lastig hebt. Ik heb nooit het gevoel gehad dat wielrennen voor mij een opoffering was, nooit. Dat was pas de afgelopen twee jaar zo, omdat ik niets terugkreeg voor mijn opofferingen.’

Moscon vond bij Astana Qazaqstan Team 'nooit het goede gevoel'

'Het niveau in de sport is heel hoog, dat weten we allemaal. Je moet er elke koers weer klaar voor zijn en als je dat ook bent, dan kun je meedoen. Als je slecht begint, dan kun je dat niet meer inhalen. Rusten, trainen, eten en dan weer beginnen als je fit bent, zo zou het moeten zijn. Dat gebeurde de laatste jaren niet', vertelt hij over zijn periode bij Astana Qazaqstan team. 'Mijn opinie is: je moet koersen als je fit bent, anders heeft het geen zin en wordt het alleen maar slechter.’

‘Iedereen ziet je lossen, dat knaagt ook aan je. Dat probeerde ik ook aan de ploegleiders duidelijk te maken, maar dat werd niet volledig begrepen. Zij betaalden me ook ten slotte, maar ik kon op die manier geen wedstrijden winnen. Ik was maar op 60 procent op mijn kunnen. Maar ze vertelden me dat ik moest blijven vechten en dat het wel zou komen', verklaart Moscon. 'Dan krijg je nooit het goede gevoel en verlies je ook de motivatie. Je krijgt wat frustratie, want je weet dat je niet mee kan doen. In mijn geval kon ik af en toe zelfs de laatsten in koers niet volgen. Terwijl ik gewend was om van voren te koersen', aldus de man die al top vijf reed op het WK en in koersen als Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije.

‘Misschien had ik meer van Astana kunnen vragen, maar uiteindelijk heb ik nergens spijt van', concludeert Moscon, die dus ook geen wrok koestert tegenover zijn oude ploeg. 'Ik was een werknemer en ik respecteer hen. Zij wilden ook het beste uit mij halen en hebben hun keuzes gemaakt. Ze dachten dat ze het beste deden, misschien hadden ze wel andere problemen. Ik had het anders gedaan, maar dat is slechts mijn standpunt.’

‘Het was zwaar, maar ik heb er veel aan gehad', probeert hij de positieve elementen eruit te halen. 'Als het goed gaat is het makkelijk, maar in de lastige tijden leer je veel. Ik ben er doorheen gekomen, ook psychologisch. Ik was er niet aan gewend dat ik als eerste moest lossen, hoeveel DNF’s heb ik wel niet gehad de laatste twee jaar? Als ik hier doorheen ben gekomen, dan kom ik overal doorheen. Ik ben nergens bang meer voor.’

Moscon: 'Iedereen bij Soudal Quick-Step had meer vertrouwen in mij dan dat ik zelf had'

Gelukkig voor Moscon (en liefhebbers van goede wielrenners) kwam Lefevere over de brug met een plekje in de ploeg van Soudal Quick-Step. ‘Patrick is het meest belangrijke element van het verhaal. Zonder hem zou ik hier niet zitten, ik ben een gok voor hem. Hij tekent een renner als mij, die al twee jaar slecht rijdt… dat is lastig om uit te letten. Misschien ben ik wel een goede investering, om het zo te zeggen…’, grijnst Moscon, die overduidelijk weer goed in zijn vel zat in Calpe, waar we hem spraken.

'Het is opnieuw tof om wielrenner te zijn. Ik heb het vertrouwen dat ik weer mee kan doen', stelt hij vol grinta vast. 'Toen ik bij de ploeg kwam had ik geen moraal en zelfvertrouwen, maar toen ik medio november voor het eerst bij de ploeg kwam was het direct anders. Elke persoon die ik sprak, had meer vertrouwen in mij dan dat ik zelf had. Dat gaf mij opnieuw het vertrouwen.'

‘Dit is de beste ploeg voor mij. Ik keek al mijn hele leven naar de ploeg, maar misschien word ik wel oud', lacht hij met een kwinkslag naar de nieuwe superteams Visma | Lease a Bike, UAE-Team Emirates en zo verder. 'Ik heb een goede winter gehad. Na Lombardije heb ik anderhalve maand volledige rust gepakt, waarna ik relaxed ben begonnen met trainen. Ik voel me fit en er is niets geks gebeurd, maar dat moet ik wel even afkloppen. De vorm van 2021, dat is de vorm die ik weer wil bereiken en ik hoop dat jullie de Gianni Moscon van destijds, de echte Gianni Moscon, snel weer zien.'

De Italiaan werd door verschillende ploeggenoten al naar voren geschoven als welkome aanvulling op de klassiekerploeg. Een rol als kopman eist hij evenwel nog niet op. 'Ik weet het niet. Ik ben onderdeel van de ploeg en ik denk dat dit een ploeg is waar ze eenieder het beste uit zichzelf kunnen laten halen. Als ik de vorm heb om wedstrijden te winnen, dan krijg ik mijn kansen. Als ik dat niet heb, dan zal ik anderen helpen om de doelen van de ploeg te bereiken. Zo doe ik het al mijn hele loopbaan.’

De doelen van de ploeg, dan denk je in eerste instantie vooral ook aan de Tour de France van Remco Evenepoel. Moscon staat op de longlist van Soudal Quick-Step. 'Dat is nu moeilijk om te zeggen, omdat we moeten wachten tot de eerste koersen. Maar ik denk dat ik Remco in veel situaties zou kunnen helpen, zoals het middengebergte of de vlakke ritten. Als je voor het klassement wil gaan, kan ik in de beste versie van mijzelf zijn.'

Maar de echte droom, dat is natuurlijk nog wel steeds een mooie grote zege. 'Als ik stout mag dromen, dan zeg ik een klassieker winnen. Roubaix, why not? Ik was er dicht bij, maar het is makkelijker om te verliezen dan te winnen. Dat heb ik de afgelopen jaren wel gemerkt.'

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)