Matthews rekent in geliefd Quebéc eindelijk af met Vlaams trauma: 'Toen raakte ik mezelf mentaal kwijt'

Michael Matthews won vrijdag voor de derde keer de GP Quebéc, een wedstrijd waarin hij tevens voor de zoveelste keer op het podium eindigde. Een a-b-c'tje voor de Australiër van Jayco-AlUla? Allerminst. In het flash interview kwam Matthews goudeerlijk voor de draad met belangrijke redenen, waarom hij in Canada heel graag wilde winnen.

'Ik wist dat het een zware dag was geweest en dat dus niemand echt die kick meer zou hebben in de sprint. Toen het peloton naar links bewoog, zag ik mijn kans om op rechts aan mijn sprint te beginnen', zo begon hij zijn analyse. 'Niemand had verwacht dat ik zo vroeg zou gaan, maar ik wist dat ik niet het piekvermogen had, maar wel de power om een sprint van vijftien of twintig seconden te doen.'

De gevoelige vraag die volgde, was of Matthews het als goed presterende renner in Quebéc niet gek vond dat hij eerder deze week bij een persconferentie amper aandacht kreeg van de media en Tadej Pogacar wel. 'Tadej is de nummer één op dit moment, hij heeft dit jaar al dingen gedaan, die nog nooit zijn vertoond in het wielrennen. Ik ben ook fan van hem, dus ik snap wel dat alle aandacht naar hem ging en niet naar mij. Hij is geweldig voor de fans en voor de sport, maar ik ben hier om m'n werk te doen en dat is wedstrijden winnen. Als ik maar win, dan maakt het mij niet uit hoeveel interviews ik heb.'

Lees verder onder de video

Matthews neemt revanche en draagt zege op aan oma

De bewijsdrang kwam ook al voort uit een Vlaams trauma dat Matthews eerder dit jaar opliep in de Ronde van Vlaanderen. Hij sprintte daar naar een derde plaats, maar omdat hij van z'n lijn afweek, werd hij gedeklasseerd naar plek elf. Het zorgde toen voor tranen en vijf maanden later is de dreun nog steeds niet verwerkt. 'Ik had een goede start van het jaar, maar toen ik werd gediskwalificeerd in de Ronde van Vlaanderen, raakte ik mezelf mentaal een beetje kwijt.'

Wat volgde was een moeilijke periode, waarin Matthews alleen nog een keertje tweede werd in een etappe in de Ronde van Zwitserland. 'In de Tour de France en op de Olympische Spelen probeerde ik die deklassering goed te maken en dat het hier richting het WK lukt, is geweldig. Daar hebben we als ploeg hard voor gewerkt sinds de Spelen. Alle credits voor mijn team en mijn familie.'

Zijn familie? Ja. Want waar Matthews in Canada won, daar nam zijn familie twee dagen eerder afscheid van zijn oma. 'Mijn oma overleed vorige week en woensdag werd ze begraven. Deze zege is voor haar.'