Ongelofelijk maar waar: Pogacar overlegt bizarre cijfers, maar z'n bankrekening blijft (in verhouding) achter

Dat 2024 het jaar van Tadej Pogacar is, was al wel duidelijk. De Sloveen won de Giro d'Italia en de Tour de France, boekte maar liefst twaalf ritzeges en triomfeerde in eendagskoersen in Italië, België en Canada. Als klap op de vuurpijl voegde hij daar ook nog het WK aan toe. Het lijkt wel een droomseizoen! En er zijn talloze cijfers die zijn indrukwekkende prestaties bevestigen. Maar waar andere atleten zich daarna als Dagobert Duck in het geld kunnen wentelen, moet Pogacar het met een bescheidener bedrag doen. Natuurlijk, hij kan er een mooie badkuip mee vullen, maar superrijk wordt de Sloveen er ook weer niet van.

Door Het Nieuwsblad op een rij gezette cijfers geven aan hoe goed Pogacar dit jaar echt was. Zo reed de kersvers wereldkampioen meer dan 700 kilometer in de aanval tijdens zijn wedstrijden. Een absurd hoog aantal, daar te bedenken valt dat wedstrijden nog niet zo heel lang geleden vooral werden gewonnen met late uitvallen. In 23 van de 55 koersdagen kon Pogacar zijn handen in de lucht steken: een winstratio van meer dan 40 procent.

Dan over naar de grote rondes. In 42 etappes die hij in de Giro en de Tour de France reed, droeg Pogacar maar liefst 39 dagen in het roze en het geel. Een ongekend aantal en daarmee niet geheel verrassend ook een record. Eddy Merckx slaagde er in 1970 in om in totaal 37 dagen de leiderstrui in de Giro en Tour te dragen. Mocht Pogacar dat in 2025 opnieuw flikken, dan zullen we de regenboogtrui weinig in beeld zien...

Lees verder onder de foto

Absoluut heerser in de grote rondes en een veelvraat die zelfs de grotere ploegen overstijgt

Wellicht een nog verbluffender feitje: Pogacar is met zijn 23 zeges succesvoller in WorldTour-wedstrijden dan alle andere teams uit de hoogste fietsdivisie. In zijn eentje! Visma | Lease a Bike boekte, in een jaar vol pech, dat wel, 18 WorldTour-zeges, terwijl Alpecin-Deceuninck er 15 boekte. Veel teams komen niet eens in de buurt van Pogacar. Zo zijn er tien, waaronder Movistar en EF Education-EasyPost, die minder dan 20 procent van het aantal overwinningen van Pogacar behaalden.

Dan ten slotte nog een feitje voor alle fietsliefhebbers in het algemeen. Strijd jij regelmatig voor een recordje in de buurt, het felbegeerde kroontje op een segmentje om de hoek? Ben jij een KOM-jager? Look nu further. In al zijn wedstrijden dit jaar behaalde Pogacar er in totaal 614. Daarbij uiteraard de klim naar Witikon, waar de wereldkampioen afgelopen zondag met meer dan 35 per uur naar boven kachelde, op weg naar zijn WK-zege.

Lees verder onder de foto

Een schamele 8.000 euro voor Pogacar na WK-zege

En wat leveren al die prestaties en het winnen van al die koersen en etappes Pogacar op? Nou, je hoeft de wielersport niet in te gaan om grootverdiener te worden, laat HLN zien. Pogacar streek afgelopen zondag voor het winnen van het WK 'slechts' 8.000 euro op. Je zou bijna zeggen: het is de moeite niet om er dan honderd kilometer voor te gaan fietsen.

Ook zijn andere overwinningen zorgen er niet voor dat de bankrekening van de Sloveen Dagobert Duck-achtige vormen aanneemt. De Tourwinst leverde hem zo’n 600.000 euro op, en de Giro ongeveer 400.000 euro. En het voorjaar? Nou, dat blijft traditioneel een periode waar het grote geld niet te verdienen valt. Daarnaast wordt het prijzengeld ook nog eens verdeeld over teamgenoten en staf, waardoor er voor Pogacar niet echt veel overblijft.

Natuurlijk gaat het nog steeds om veel geld, maar als je het vergelijkt met andere sporten, is het eigenlijk best klein bier. De Argentijnen kregen bijvoorbeeld veertig miljoen euro voor het winnen van het WK in 2022. En de best betaalde honkballer ziet jaarlijks 65 miljoen euro op zijn rekening verschijnen. Pogacar, de best betaalde wielrenner ter wereld, ontvangt jaarlijks tussen de zes en acht miljoen euro. Niet verkeerd, maar het laat ons wel zien dat, hoe indrukwekkend zijn prestaties ook zijn, wielrennen in de grote sportwereld nog steeds op de derde rij staat. En dat is natuurlijk een ‘positie’ die Pogacar niet ambieert.