Tadej Pogacar heeft met enorme overmacht de Ronde van Lombardije gewonnen. Voor de vierde keer op rij was de Sloveen de beste in het najaarsmonument. Lange tijd leek de wedstrijd zeer interessant door een grote groep mooie vluchters, maar UAE Team Emirates zette op tijd de gashendel open en kon de wereldkampioen zo in een zetel naar de verwachte demarrage brengen. Het verschil met de rest van het veld was op de meet ontzettend groot. Remco Evenepoel werd knap tweede, Giulio Ciccone ging als derde mee het podium op.
De vraag op voorhand was niet zozeer wie de topfavoriet zou zijn voor de zege in Italië. Meer werd er gepraat over de plek waar Pogacar zijn aanval zou plaatsen. Was dat op de Sormano? Of misschien toch al eerder? Vooraf waren vele renners uit de brede subtop beducht op deze vraag. Hoe konden ze zelf naar een mooi resultaat fietsen? In de openingsfase werd duidelijk dat veel ploegen wel degelijk een plan hadden.
Grote kopgroep met flinke namen maakt laatste Monument van het jaar mooi steekspel
Meteen vanuit het vertrek was de beginfase met 25 vlakke kilometers aanzet voor vele demarrages. Niemand kwam echt weg of kreeg een gat groter dan twintig tellen, waardoor het wachten was op de eerste beklimmingen. Mede vanwege de parcourswijzigingen hadden we vier cols in de eerste tachtig kilometer, hier reden vele groepjes weg. Veel ploegen misten de slag, waardoor er steeds weer opnieuw werd versneld.
Opvallend sterk was Wilco Kelderman namens Visma | Lease a Bike. Hij mengde zich al snel vooraan en hij was niet de enige Nederlander. Ook Thymen Arensman koesterde ambities en was voorin te vinden. Uiteindelijk ontstonden er drie groepen, die eerst werden opgejaagd door UAE Team Emirates, met de jonge Jan Christen als controleur. Toen bleek dat de drie groepen elkaar naderden, staakte de ploeg van de wereldkampioen de strijd. Hierna konden de drie groepen samensmelten op de derde klim van de dag, de Berbenno.
lees verder onder de tweet
In de grote groep vooraan zagen we 23 man, een zeldzaam uitgebreide kopgroep voor een Monument. Er zaten veel mooie namen bij. Naast Kelderman en Arensman zagen we veel klassementsrenners voorin. Eddie Dunbar namens Jayco AlUla, Dani Martinez als podiumklant van de Giro voor Red Bull-BORA-hansgrohe en ook Atonio Tiberi (Bahrain Victorious) maakte deel uit van de groep. Andere mooie namen: Matej Mohoric en Damiano Caruso (beiden Bahrain Victorious), Martijn Tusveld (dsm-firmenich PostNL) en Tiesj Benoot (Visma | Leas a Bike).
Grote voorsprong leidt even tot de vraag: het zal toch niet gebeuren?
De samenwerking voorin was prima en dat zagen we terug in de voorsprong. De schier onvermoeibare Christen werd door UAE opgeofferd en achtervolgde nagenoeg alleen. Het gat groeide van twee naar drie naar uiteindelijk vier en een halve minuut. Met de Madonnel dell Ghisallo en de Sormano nog voor de boeg leek dat een groot gat, zeker gezien de sterkte van de kopgroep. In de relatief vlakke tussenfase gebeurde niet veel. Het ging hard en beide groepen waren aan elkaar gewaagd. Kwam er een spannend slot?
Lees verder onder de tweet
Pogacar en de zijnen bleken uiteindelijk prima gerekend te hebben. Kanshebber Marc Hirschi en met name Rafal Majka fietsten op de Ghisallo dermate hard dat het gat al gauw halveerde naar een dikke twee minuten. Dit maakte sommige klanten in de kopgroep nerveus. Zo reden Rudy Molard en Remy Rochas al snel weg op de Sormano, de dertien kilometer lange laatste échte klim. De voorsprong slonk tot een minuut en in de kopgroep werd duidelijk hoe zwaar de race al was geweest. Een man of acht konden nog door, waarbij Xandro Meurisse en Arensman het langst vooruit bleven. Het ging in deze fase echter bijzonder snel. In de verte kwam UAE al aanzetten, onder geweld van eerst Yates en later Pavel Sivakov.
Op 48 kilometer van de meet gaf Pogacar het antwoord op de vraag die in de ochtend in Bergamo rondging. De laatste vluchters waren eraan en op zeven kilometer van de top vertrok de regenboogtrui. Niemand probeerde hem te volgen, niemand bleef binnen handbereik. Binnen anderhalve kilometer had de Sloveen meer dan dertig tellen voorsprong. Wie waren the best of the rest? De verrassend sterke Evenepoel, Enric Mas en Lennert Van Eetvelt. Op de derde rij reden ook Giulio Ciccone en Martinez een sterke slotfase.
Lees verder onder de tweet
Uiteindelijk valt in Lombardije toch weer alles samen: Pogacar zet op kenmerkende wijze kroon op 2024
Het gat groeide rap tot een minuut en na de afdaling stabiliseerde dat gat eerst tot 1.15. In de golvende fase richting de slotkilometers ging Pogacar zelfs richting de twee minuten. Op wie? Evenepoel! De Belg daalde beter dan Mas en Van Eetvelt en kachelde op het vlakke op karakter door. De verschillen waren enorm. De Spanjaard en de man van Lotto Dstny bivakkeerden al op meer dan drie minuten. Sivakov kwam ondertussen terug tot bij Mas en Van Eetvelt.
Pogi verslapte geen moment en reed soeverein richting het laatste klimmetje van de dag. Evenepoel handhaafde zich op een schitterende tweede plek en reed ver voor de rest uit. Op de San Fermo kon Pogacar nog eens genieten van de tiffosi in Lombardije. In de laatste fase groeiden de verschillen nog iets, maar gebeurde verder niet veel. Pogacar reed rustig richting de finishstraat en kon uitgebreid juichen voor zijn vierde zege in Il Lombardia. Een absolute kroon op een bijzonder jaar voor de 26-jarige Sloveen. Evenepoel kwam op meer dan drie minuten als nummer twee over de finish. Ciccone had de moegestreden Mas en Van Eetvelt bijgehaald en knokte zichzelf naar het podium.
Uitslag Ronde van Lombardije 2024
Results powered by FirstCycling.com
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties